Hoofdstuk 22

1.1K 45 2
                                    

Met vermoeide benen stap ik uit bed. Ik kijk in de spiegel. Het is nog steeds heet. Mijn haar is super droog, en mijn gezicht is super vet. Ik pak mijn kleren en trek ze meteen aan. Ik doe nog wat mascara en oogschaduw op. Gelukkig vlieg ik morgen weer terug naar London. 

Ik loop samen met mijn moeder door de winkelstraten. Het is super warm. We zijn opzoek naar nieuwe schoenen voo mij. Samen lopen we langs de winkel en stappen naar binnen. Ik zoek meteen bij de Adidas schoenen. Ik zie meteen een leuke schoen.

~

Ik pak mijn fiets en ga naar Charlotte. Mijn nieuwe schoenen zitten super lekker. Gelukkig is het maar 10 minuten fietsen. Ik zet mijn fiets weg en bel aan. Ik hoor voetstappen in de gang. Charlotte doet de deur open. 'Hey meid!' Ik geef haar een knuffel. Ik stap naar binnen en loop meteen naar boven. Ik merk iets aan Charlotte maar ik weet niet wat. 'Wat is er?' Vraag ik als ik op het bed ben gevallen. 'Ik heb een telefoontje gehad'. Ze kijkt een keer op haar mobiel en stopt haar mobiel meteen weer weg. 'Het was Harry'. Ik kijk haar nog steeds vragend aan. 'Wat is er met Harry dan?' Ik klop langs me op bed en ze komt zitten. 'Harry moest nadenken'. Ik kijk haar een keer boos aan. 'Vertel nou alsjeblieft meteen wat er gebeurt is'. Ik zie haar even slikken. 'Harry moest nadenken over onze relatie'. Mijn mond valt open. 'Hoezo nadenken? Geef alsjeblieft wat meer informatie'. Ze kijkt nog een keer op haar mobiel. Ik pak haar mobiel en stop hem in mijn broekzak. 'En jij gaat nu vertellen wat er aan de hand is'. Ze slikt nog een keer. 'Harry moest nadenken over onze relatie, iedere keer zo'n grote afstand, dat was nogal moeilijk voor hem, dus het kan zijn dat het uit is'. Ik schud even met mijn hoofd. 'Dus hij vind de afstand te groot om met zo'n lief meisje een relatie te hebben'. Charlotte knikt. 'Ik zou zeggen hier heb jij je mobiel en jij gaat hem nu bellen'.

Ik hoor haar mobiel overgaan. Hij staat op luidspreker dus als ik moet ingrijpen kan ik dat gewoon doen. Dit kan gewoon niet. Harry neemt op. 'Hey'. Is het enigste wat hij zegt. 'Hey Harry'. Het is even stil. 'Ik heb nagedacht'. Zegt hij op een zachte en kille toon. 'Vertel'. Samen zitten we vol afwachting te wachten wat hij gaat zeggen. 'Misschien is de afstand gewoon te groot, ik weet niet of ik dat kan'. Ik zie in Charlotte's ogen tranen opwellen. 'Harry! Wat denk je nu wel niet, als je echt van iemand houd, dan maakt afstand niet uit!' Schreeuw ik uit. Ik kom binnen en Harry is meteen van gedachten veranderd wat bezielt hem? Het is stil. 'Harry!' Schreeuw ik nog een keer uit. Charlotte kijkt me met grote ogen aan. 'Harry jij hebt echt een groot probleem als ik weer in London ben'. Zeg ik er meteen achteraan. 'Dus jij gaat nu beweren dat jij het uitmaakt?' Zegt Charlotte. 'Ik weet het niet Charlotte, ik denk dat het beter is als we niet verder gaan, ik heb denktijd nodig'. Ik voel mijn bloed kolken door heel mijn lijf. 'Harry, ik kom je persoonlijk opzoeken als je terug in London bent!' Zeg ik op een grimmige toon. 'Want dit pik ik niet, dan had je daar iets eerder over moeten nadenken voordat je met haar het bed in sprong!' Ik kolk van de woede. Het is nog steeds stil. 'Harry jij bent nog niet van me af. Bye Harry'. En ik gooi de hoorn erop. Er lopen tranen over haar wangen. Ik neem haar in mijn armen. 'Ik krijg hem nog wel'. Ik voel dat Charlotte haar hoofd schud. 'Ik wil jou er niet voor laten opdraaien'. Zegt ze terwijl ze haar tranen wegveegd. 'Jawel, ik laat mijn beste vriendin niet zo zitten. Charlotte pas maar op met wat je zegt, hij gaat eraan, het maakt me geen flikker uit dat het de Harry Styles is, hij gaat boete'. 

Ik en Charlotte eten samen een schaaltje aardbeien. Ik zie Charlotte steeds prutsen aan haar aardbeien. 'Je hebt geen eetlus zeker'. Ik zie dat haar ogen nog steeds rood zijn. 'Nee ik krijg gewoon niks door mijn keel'. Ik geef haar een knuffel. 'Maak je geen zorgen schat, er zijn nog steeds andere jongens op de aarde die wel alles voor je doen ook al zitten ze op een afstand'. Ze glimlacht. 

Boos stap ik op mijn fiets. Hoe kon Harry dit nou maken? Hoe kon hij dit zeggen? Wat bezielt hem? Ik zwaai nog een keer naar Charlotte en fiets de straat uit. Ik ga Harry persoonlijk opzoeken. En eens een hartig woordje met hem praten. Hij is nog lang niet van mij af.

Yes! Gelukkig heb ik tussendoor nog een hoofdstukje erbij kunnen zetten. Echt als ik tijd heb dan update ik gewoon. Het is gewoon heerlijk om te schrijven!

Loves and Kisses

Xxx

Don't see it (FanFiction) (Dutch) (Niall Horan)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu