Aynadaki yansımama baka kalmıştım.Birden yansımam kendi şeklime dönüştü.Uykusuzluktandır diye düşündüm ve esgeçtim.Yüzümü yıkarken lambalar titremeye başladı,suyun çeşmeden akış şekli bir yılan gibi sağa sola dönüyordu.İçimden lanetler savurdum,biraz sonra hepsi kesildi.İçimden "Lanet okumak işe yarıyormuş demek"diye geçirdim.Birden suların hepsi açıldı,kapılar kapanıp açılmaya başladı.Işıklar 5 saniyeliğine gitti ve geldi.Arkamdaki tuvalette bir karanlığın olduğunu farkettim.Masmavi gözleri,Bembeyaz ve soğuk teni,lacivert renk kapşonlu cübbesi,garip terlik tarzı bir ayakkabısı ile bütün tüylerimi diken diken ediyordu.Aynadan ona bakıyordum.İçimden koşup kaçmak geliyordu ama olduğum yerde kalmıştım.Son saniye bir şeyler fısıldadığını gördüm.Çok sessizce ve aynı şeyi ard arda soyluyordu.Ağzını okumaya karar verdiğimde olayı anlamıştım,kız "Lamia" diyordu.Tek gözü olmayan kadında bana rüyamda düğme mi koparıp Lamia diye bağırmıştı.İçimden "O pis kalt*k bana ne yapmış böyle!" diye geçirdim,Kız birden tekrarlamayı bıraktı.Lanet olsun herkesmi aklımı okuyabiliyor! Kızın gözlerinin içine baktıkça kendimi daha kötü hissediyordum.Terlemeye başlıyor,Kalbimin ritmi artıyor,Sanki aldığım nefes ciğerlerime yetmiyordu.Kız birden yanımda belirdi,Artık aramızda bir cetvel kadarlık mesafe vardı.Birşeyler konuşuyordu,konuştuğunu anlamıyordum ve olduğum yere çivilenmiştim.Lanet olsun bundan kötü bir şey olabilirmiydi!Kız bana döndü sanki 1800'lerden kalma,Boğuk,Kısık ve Derinlerden gelen bi sesi vardı.Bana "Lamia ile tanışmaya hazırmısın!?" dedi.
