Arkamı döndüğümde kaslı ve iri yapılı birisine çarptım.Ben korkudan geri geri gelirken o da yavaş yavaş bana yaklaşıyordu.Bir anda sırtım duvarla buluşunca daha da korkmaya başladım.Önümde duran çocuk çok karizmatikti.Ya bu durumda bile saçmalıyorum.Neyse ama bu cocuk bana çok tanıdık geldi.Düşüncelerimi bölen karşımdaki çocuğun sesiydi. Gözleri dolmuştu.Boğuk çıkan sesiyle
-Eylül bak ben geldim dedi.
Tabi yaa bu eski sevgilim Batuhan'dı.Onunla lise ikideyken tanışmıştık.Sonra da bana çıkma teklifi etmişti.Bende tabi kabul ettim.Ama o bi nedenden dolayı Almanya'ya gitmişti.Ve şimdi karşımdaydı.Onu bekleyeceğime söz vermiştim ve o şimdi dönmüştü.Kısık ve hüzünlü çıkan sesimle:
-B-b-Batuhan.
Hemen boynuna atladım.O da hiç beklemeden belime ellerini yerlestirdi.Onu o kadar özlemistim ki anlatamam.
