(EYLÜL'ÜN ANLATIMI)
En son hatırladığım şey Batuhan'ın bana doğru koşmasıydı.Uyandığımda bir hastane odasındaydım.Birisi elimi tutuyordu.Kafamı yana çevirdiğimde Batuhan'la karşılaştım.Bana endişeyle bakıyordu.
-Ne oldu.diye sordum.
-Bir anda öyle yere yığılınca korktum.dedi o da.
-Midem bulanıyor.dedim ve ben konuştuktan sonra odaya doktor girdi.Batuhan'da hemen
-Kötü bir şey yok demi doktor bey.dedi
-Aslında bir şey var.dedi doktor da.
-Ne oldu doktor çabuk söyle.diye Batuhan kükreyince doktor korkmadı degil yani.
-Tamam yaa ne bağırıyon söylüyorumm EŞİNİZ HAMİLEEE deyince ben öyle bir çığlık attım batuhanda sevincle neee diye bagirıp beni kucağına.aldi ve döndürmeye basladı.
