Zack's POV
mag lulunch ako kasama si Laurence (my brother) at sinabi ko sa kanya na sa karenderya kami kakain at bigla naman syang natawa dahil ang cheap ko raw'ng mamili ng kainan then I don't care basta as long as I know masarap ang mga pagkain' luto kina manang Rose at ipapakilala ko rin si Laurence sa kanya para naman hindi maging ignorante ang kapatid ko sa mga anong klaseng pagkaing meron sa karenderya.
Pagdating namin sa karenderya marami ng tao buti nalang may isa pang bakanteng mesa at nakita ko naman kung anong reaction ni Laurence.
"Hey bro! Are you sure dito tayo kakain?"
Bakas sa.boses nya na ayaw nya talaga.
"Yes.. and I'm sure ma gugustuhan mo ang mga pagkain dito"
Hahaha kunti nalang tatawa na talaga ako dahil sa mukha ni Laurence.. sanay kasi 'tong kumakain sa mga class na restaurant.
"at sana naman masanay ka'ng kumain sa karenderya wag puro class na restaurant lang"
bigla nalang nag kasalubungan ang dalawa nyang kilay kaya napa tawa nalang ako..Umupo na kami ni Laurence sa isang bakante'ng lamesa ng makita ko si Manang papalapit samin.
"ui. ijo?ano'ng gusto nyo'ng order?" sabi ni manang habang naka ngiti.
"hey bro! what do you wan't"
tanong ko kay Laurence
at nag buntong hininga lang sya at sinabing...
"Anything, basta pagkain"
nginitian lang sya ni manang.
"pasensya na sa kapatid ko manang ah? ganyan kasi yan"
halata nama'ng na gulat si manang dahil sa sinabi ko.
"naku. okay lang mga ijo:) at kapatid mo pala 'to? napaka gwapong bata "
nakita ko namang ngumiti si Laurence. tss.. yan!, yan ang gusto nya.. na purihin sya tsk.tsk.
"Laurence po."
sabay abo't ni Laurence ng kamay nya kay manang Rose at inabot naman 'to ni manang, pagkatapos,sabi ni manang hintayin nalang raw namin yun' order namin dahil may hahatid lang raw.
Nag kwentuhan kami ng kapatid ko tungkol sa business nya ngayon, paminsan-minsan lang kasi kaming nag kwekwentuhan ng kapatid ko dahil sa sobrang busy.
"by the way bro? ba't ayaw mo pa'ng mag-asawa?" bigla namang napalaki ang mga mata ko.
"What the F!? wala yan sa vocabulary ko Laurence!"
yes, wala nga ako'ng plano'ng magkaroon ng girl-friend asawa pa kaya?
"masyado pa'ng maaga para dyan!"
nakita ko namang nag pipigil sya ng tawa. sus! kung hindi ko lang 'to kapatid? kanina ko pa 'to pinag susuntok at tinapon sa labas.
Naputol yu'ng usapan namin ni Laurence ng may lumapag ng order namin kaya inangat ko yu'ng ulo ko.
"hai sweety:)" sabi ni Lurence habang naka ngiti ng abot hang-gang tenga sa babaeng kaharap namin ngayon ..look? ang liit talaga ng mundo! nandito na naman ang CLUMSY GIRL. at sya ang nag seserve sa order namin at halata namang nagulat sya. psh. pakunwari pa'ng nagulat.Janah's POV.
hala! ba't a--andito sila? O_O at ba't 'di ko sila napansin kanina? huhuhu ang tanga mo talaga Janah.. sa totoo lang kasi hindi ko napansin na sila pala yu'ng customer na sinabi saken ni manang Rose dahil sa sobrang dami ng customer.
*dub* dub* dub*"hi sweety:)" sabi ng gwapo'ng manyakis habang naka ngiti ng abot hang-gang tenga (wohh~ang gwapo nya talaga!)
pero.. nanginginig parin ako sa kaba.
"hmmm-- enjoy your lu---"
magasasalita pa sana ako ng sumabat si ano... hmmm. MR.SUNGIT nalang!
"*smirk* hanggang dito ba naman? don't you dare na papairalin mo nanaman ang pagiging tanga mo!?."
sh*t! kunti nalang masasapak ko na ang lalaking to! pigilan nyo ako readers please. (ayy! ang O.A! lang Janah) hahaha..
"sir, kung wala na kayo'ng kailangan pwede na ako'ng umalis!"
sabi ko na halatang naiinis at tiningnan sya ng masama.(Mr.sungit)
Akmang tatalikod na sana ako ng tawagin ako ng gwapong manyakis(wehehe~♥_♥)
"hey! Miss :)"
napahinto ako at tumingin sabkanya.
"*evil smile* can I get your number? *pacute*"
ohw, gosh~ holy cow! ba't ba ang gwapo ng nilalang na 'to? at kunting ngiti lang nya panigurado hindi ka talaga tatang-gi sa pakiusap nya.
"uh--uhmm--" sabi ko ng nauutal nang biglang sumigaw si Mr.Sungit.
"STOP THAT NON-SENSE LAURENCE!"
medyo napalakas ata boses ni Mr.Sungit kaya samin nabaling lahat ang atensyon ng mga customer na kumakain.
"okay--okay. Easy lang bro :) gusto ko la---"
magsasalita pa sana si LAURENCE? ng biglang sumabat si Mr.Sungit.
"don't tell me gusto mo ang babaeng yan!?"
biglang napalaki ang mga mata ko at nag umpisa ng nag bulong-bulongan ang mga customer na nakakarinig sa pinag uusapan nilang dalawa. urgh!! heto na naman! Kung kailan tahimik na ang buhay ko dyan na naman kusang gugulo at pag tsismisan ka!
"*smirk* depende"
sabay tingin saken ng nakakaloko at kinindatan ako.
shet! yun oh!?
Nakita ko namang sobrang sama ng tingin samen ni Mr.Sungit.
"yeah! stop being blind Laurence!.
And let's have our lunch dahil marami pa ako'ng client na nag hihintay"
STOP BEING BLIND? hindi naman ako bobo para hindi agad ma catch-up ang ibig nyang sabihin -_-. Ang ganda ko kaya para pag nasaan ay este ma gustohan pala!
tumawa lang yun'ng Laurence at kumain na sila, ako naman mabilis na umalis sa kina tatayuan ko at tumungo sa kusina.
Ang nakaka pag taka lang ha? mahilig ba silang kumain sa isang karenderya? ehh ang yaman yaman nila.psh! sila yun' nonsense ehh! ay mali si Mr.sungit lang pala -_- hehe pero aaminin ko kinilig talaga ako sa sinabi ni Laurence kanina(yeah, kilig to the bone marrow) hehe sana pumayag na lang ako na ibigay ang number ko ehh sa umepal naman kasi ang mukhang balakang na Mr.sungit na yun :3!!Ilang minuto ako'ng nagtago sa kusina para lang hindi makita nila Lurence(pogi :) ) nakakahiya kaya at may isa pa'ng asungot>_< na akalain mo naman sin' gwapo ni Phytagoras bwuhahaha okay.x tama na ang panlalait.
Lumabas na lang ako baka wala na sila at dahil sa kakatago baka may mag sumbong pa saken na hindi ako nag tatrabaho, at paglabas ko...O___O wahhhhh!!! andito pa sila kaya dali dali ako'ng nag tago sa may pinto ng kusina at pinag masdan sila sa malayo. Nakita ko'ng kausap nila si Manang at nakita ko rin' ang mga ngiting gumuhit sa mukha ni Mr.sungit. hala! ba't ang gwapo pala ng lalaking to kapag naka ngiti? ay! mali mali ba't pinupuri ko sya ehh si Laurence lang naman ang gwapo sa kanilang dalawa ♥_♥ (olala~)
pagkatapos nilang mag-usap ay umalis na ang mga 'to kaya naka hinga na ako ng maluwag at agad na lumapit kay Manang.
"Manang... hmmm bago po ba natin silang customer?"
curiousity kills~kaya umiiral na naman.
"Sino ija?"
"hmmm... yung dalawang kausap nyo po kanina"
bigla namang ngumiti si Manang.
"ahhh si Zack at Laurence?, naku si Laurence?Oo pero si Zack? hindi. Araw-araw kasi'ng kakain ang bata'ng yan dito."
medyo natigilan naman yung utak ko sa kakaisip ng marinig ko ang pangalang Zack. Teka.... mukhang narinig ko na ang pangalan na yan ehh pero hindi ko lang matandaan kung saan?... hahay, never mind wag mo na ngang isipin utak!
"Zack? hmmm.. sya ba yun' naka long sleeve na white?"
tumango naman si Manang. so it means Zack pala pangalan ng sungit na yun!? huh! hindi bagay.
"Oo at sobrang bait non' kaya nagulat nga ako kanina ng dalhin nya ang kanyang kapatid dito, si Laurence"
napalaki naman ang mata ko.. si Lurence at Mr.Sungit magkapatid? sorry hindi kasi halata at sa sinabing mabait raw si.. ano ba yun? ZACK? ha-ha-ha nag papatawa ata si Manang eh ang halimaw kaya ng ugali non!!
"a--ahh kaya pala"
pakunwari ko'ng nagulat, at umalis na (back to work again :3)******************************
hellow po sa inyo :) hehe pag pasensyahan nyo na ang storyang ginawa ko ^_^v at comment lang kayo if hindi maganda :') and don't forget to vote
thanks a lot po sa inyo.. and let's proceed to chapter 6♥♥
YOU ARE READING
'Hey! Mr.Textmate'
RandomPara sa mga Tao'ng nakahanap na ng ka forever at nag umpisa lahat sa textmate hanggang sa nagka tuluyan. Ma-aari nyo ba 'tong basahin? Sa mgA nakaka relate.