Kekeleyerek Eeemiirr dedim. Emir bana bakıp, sadece gülümseyerek beni ilk defa görmüş gibi suratına ifadeyi takındı. "Buyrun nasıl yardım edebilirim ?". Hala şok içersindeydim. Hayellerim bana Emiri getirmişti. Yine Emir diyince emirin tepkisi biraz farklılaştı. "Kimsiniz sizi tanıyormuyum acaba ?". Kendinimi toparlayıp "Hyr hyr ben ,ben sadece..." dayanamayıp gözlerimi kapatıp koşmaya başladım. Artık dayanacak gücüm yoktu. Eski anılarımı geride bıraktım ve geride getirmek istemiyorum. Onları ne zaman hatırlasam yarama tuz basarmış gibi oluyordu. En önemliside Emirle evimizin arasında sadece 6 ev vardı. Tam onu unutucakken, yeni bir sayfa açarken niye birden karşıma çıktı ki ?Bu şeyleri kafa takmaktan yoruldum nasıl olsa fiziksel görünüşüm tamamen değişmişti.
Alışveriş mağzasının önüne geldiğim zaman durdum. Ne kadar zaman olmuştu alışveriş yapmıyalı Allah bilir. Alışveriş yapmayı bırak tek başıma alışveriş yapmak baya benim için anormel di. Genellikle bayramdan bayrama gidip ilk mağzadan alıp çıkardık. Bunların bi önemi yoktu benim için artık. Hala yaşıyorsam bu dünyadaki her bir şeyi yapmaya karar kılmıştım. Adımımı atar atmaz derin bir nefes alıp tadını çıkarmak için elimden gelen her şeyi yapacağım.
Yanıma kredi kartı aldım çünkü gardurobumu baştan yeniliyeceğim. Şişmanken aldığım kıyafetlerimide annem başkalarına vereceketi. Bu mağzadan o mağzaya gezerken 8 pantolon ,7 kazak, 8 penye, 10 ayakkabı aldım. Gidip bir kafeye oturup kahve sipariş ettim. Saate bakmak için kolumu sıvadım. Tam tamına 3 saat geçmişti, galiba artık normal genç kızlar gibi olmaya başlamıştım. Kara kara düşüncelere daldım. Kahvemin gelmesini beklerken hala sabahki olayı düşünüyordum. Hayelim bana bu sefer çok yanlış karar verdirecekti. Her zaman hayellerimin peşinden koşardım hiç pişman olmadan. Ama hayelim bana Emirle olmamı istettiriyordu. Bu olay neden okulların açılacağına 1 gün kala yaşanıyor ki ?Hesabı ödeyip evin yolunu tuttum. Elimde poşetlerim çok ağırdı. Başım önüme eğik bir şekilde yoluma devam ediyordum. Emirin bizim sokağa taşınmalarını bir anlık için unutmuştum, derken; Pattt birine çarpmanın etkisiyle yere düştüm poşetler yerlere saçıldı. Çok dalgın yürüyordum. Yarın yeni okulumda arkadaşlarım eskisi gibi beni dışlayacaklarmı yoksa çokmu iyi anlaşıcağımızı düşünürken kendimi bir an soğuk zeminde buldum. Kafamı kaldırmadan dizimdeki acıya yönelmiştim. Aldırmadan ayağa kalkıp poşetleri toplamaya başladım. Çarptığım kişide bana yardım ediyordu. Bir yandanda özür diliyip duruyordu. Aslında o haklıydı bukadar dalgın olmasaydım çarpmazdım ama olan olmuştu bikere. Çartığım kişi "Özür dilerim komşu" dediğinde kafamı bir kere bile ona bakmak için kaldırmadığımı anlayınca, hemen gözlerim o derin mavi gözlerle buluştu. Kim mi o derin mavi gözler ? ( Emir ) Size daha önce Emiri tanıtmadım çünkü ondan her bahsedişimde yanaklarım kızarmış kalbim hızlanmış şekilde buluyordum kendimi. Bu yüzden ondan bahsederken nefret ediyorum. Neyse artık bundan bahsetmemin zamanı gelmişti.
Emirin boyu yaklaşık 1.85, 1.90 dı. Bacakları ince, kaslı biriydi yani orta okulda kası yoktu ama şimdi kas yapmıştı. Saçları simsiyah gözleri ise koyu maviydi. Sürekli siyah ve lacivert giyerdi. Favori yemeği ise hamburger di içeceği ise buzlu kahveydi. Son bir yıldır sigara içmeye başlamıştı bunu facebook tan biliyorum sürekli sigara içerkenki fotoğrafını koyuyordu. Daha birçok özelliği var ama en temelleri buydu.
Gözlerimi gözlerinden alamıyordum adeta ilk defa bukadar güzel göz görmüşcesine onu süzüyordum. Kafamı sallayıp kendime geldim." Tekrar özür dilerim bunu telafi etmek için sizi taşıyıp evinize kadar götürebilirim ". Her zaman ki gibi çok nazikti işte benim aşık olduğum insandı. " Artık özür dilemenize gerek yok ben iyiyim evimede kendim gidebilirim nasıl olsa ben buna alıştım" dedim. Aslında hayelimden biriydi bu, delicesine istiyordum. Ama bu sefer hayelimin peşiden gidemezdim yanlış yola sapıp geri dönüşümü olmayan işlere kalkışmayacağım. "Peki siz nasıl isterseniz ama olurda fikrinizi değiştirseniz bi ihtiyacınız olursa bu karttaki numarayı arayabilirsiniz nasıl olsa biz artık komşuyuz ". Kafamı sallayıp adımı atmak için bacağımı oynattım. Adımımı atar atmaz yere yığılacakken kolumdan tutup beni kendine çekti. Aramızda sadece cm ler vardı. Onun kokusunu alabiliyordum. Bana bağımlılık yapacak kadar güzeldi. Uyuşturucu gibi beni kendine çekip sarhoş ediyordu . İçime çektiğim an bir eroğin gibi ihtiyaç duyduğum şeyi yıllar sonra bulduğumu fark ettim. 5 saniye bile olsa bu his bana yıllarca yetebilirdi. Kendimi ondan çekip teşekkür ettim. Beni sırtına bindirmek için çömeldi. Sırtına bindim bir hamleyle beni sırtına dayadı. Hiç bukadar rahat bir yerde bulmamıştım kendimi. Okadar güzel kokuyordu ki kendimi alamayıp gözlerimi yavaşca kapadım...
Sabah alermin çalmasıyla yataktan düşmem bir oldu. Sıcacık yatağımın tadı tatlı soğuk zeminin tadı ise acıydı. Sahi ben nasıl buraya geldim poşetlerimde burdaydı. Ben dün dur dur birdakika ben dün emirin omzundaydım veee uyaya kaldım. Offf olamaz beni o halde gördüü. Kahretsin offf. Ama o kadar güzel uyumuştumki bu yaşıma kadar hiç bu kadar güzel uyumamıştım. Geç kalmadan poşetteki kıyafetlerimden en sevdimlerimi çıkarıp ütülemeye başladım. Yüksek bel asker yeşili pantolonum siyah salaş kısa kollu tişört ve deri çeketimi tercih ettim altınada hafif bilek üstü asker botlarına benzer botlarımı giydim. Bu gün oldukça güzel görünmeliydim.
Okulun ilk günüydü. Ayrıca 1. Sınıftan beri bu liseyi hayel ediyorum. Sonunda hayellerimden biri daha gerçekleşiyordu. Arkadaşlarımın bu sefer beni dışlamasını istemiyorum. Bu yüzden oldukça dikkatli davranmalıyım. Sırt çantamıda aldım içine sadece ihtiyacım duyduğum bir kaç şey attım. İşte hazırdım. Annem ve babamı öptükten sonra dışarıya son gazla çıktım. Yeni başlangıçlar ve yeni hayellere kapılmak istiyorum. O kadar heycanlıydım ki yerimde duramıyordum. Telefonumu elime aldığımda ayıcığın olmadığını gördüm. Hayır o olmadan yapamam nereye düşürdüm ki ? Annem mutfaktan beni izliyordu. Penceriyi acıp noldu diye seslendi. "Yok bişey anne süs ayıcığımı kaybettim evdedir gelince bulurum" diyip kendimi teselli ettim. Sokağın başına geldiğimde en sondaki pembe evin kapısı açıldı. Saçları hafif dikilmiş gözleri derin mavi, deri çeketin içinde salaş tişört , altında siyah kot pantolon ve botlarıyla kızları çıldırtacak şekilde kapıdan bir Emir çıktı. Göz göze geldiğimizde o derin mavi gözlerle koyu yeşil gözlerim buluştu. Beni görür görmez gülmeye başladı. Küçükken şişman olduğum için bana gülerlerdi ama Emir şimdi niye gülüyor, zayıfladım da ? Durdu ve yine o derin mavi gözlerini bana dikip " Dün akşam gerçekten de eğlenceliydi " dediğinde kafama şimdi donk etti. Utancımdan yerin dibine girmek üzerindeydim. Hemen yoluma döndüm ve " Akşamki olayı unut !!!" diyip hızlıca yürümeye başladım. Otobüsü Emir yüzünden kaçırmıştım. Bu yüzden okula taksiyle gitmek zorunda kaldım. Okulun girişinde kocaman Özel Güzel Sanatlar Lisesi yazıyordu. Hayelimde bu okul her zaman hayal olarak kalıcak sanıyordum ama yanılmışım. Okul önümde kanlı canlı duruyordu. En büyük hayelim sonunda gerçekleşmişti. Bu okulda yetenek sınavlarına girecektik ama bundan önce ilk 1 hafta sınıflarımızla okulu tanıyacaktık. Okulun kurallarına göre bir yıldız gibi haraket etmemiz gerekiyordu. Giyinmemiz, yemek yememiz, zayıf olmamız, egoist davranmamız, sevgili yasağı gibi bir çok şey. Çok katı kuralları vardı ama seviyorum ve başarmak istiyorum. Bunca senedir gerçek yeteneğimin ne olduğunu bulup onun üstesinden gelmem gerekiyor. Okula girdim sonunda herkez acayip değişikti. Orta okuluma hiç benzemiyordu. Sevgililer el ele omuz omuzaydı , makyaj son derece abartılı kıyafetler ise kısa ve yırtık pırtıktı ne bilim bunlar bana göre anormal geliyordu. Sınıfım 9/F di. Kapının önüne geçip, derin bir nefes aldım. Herşey güzel olacak buna inanıyorum nazik ve kibar davranıcağım artık hazırdım. Kapıyı açar açmaz ilk o derin mavi gözlerle gözlerim buluştu...
Kaderim tekrarlanmak için uğraşıyormu ? Yoksa gerçekler peşimden koşmaya devammı ediyordu ?
Yeni bölümleri haftada 2 günde yayınlıyacağım pazar ve pazartesi yayınladım ama cumartesi pazar olur ne zaman musait olursam en kısa zamanda yayınlarım. Vote ve yorumlarınızı benden sakınmayın hikayemide arkadaşlarınıza önerirmisiniz :) :) :) Daima hayelleriniz sizinle olsun ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~İmkansız Hayeller~
Ficção AdolescenteHer şey daha küçücükken başladı. Hayellerimin peşinden koşmak, onlara kavuşmak istiyordum. İşler hayal etmekle bitmiyordu. Herkes gerçeklerle yüzleşirken ben hep ama hep hayal kuruyordum. Her şeyden vazgeçip hayellerime koşmak için gerçeklerden vazg...