Adopted (on hold)

H15

Ruben pov

Ik open mijn ogen en zie het mooiste meisje ooit liggen. Ik staar naar haar lippen. Zacht druk ik er een klein kusje op. Vijf minuten later bewegen haar wimpers een beetje en gaan haar ogen open. Ik zie de mooiste ogen die ik ooit al heb gezien. Ze kijkt me aan en een glimlach verschijnt op haar gezicht. "Goede morgen." Zegt ze. "Goede morgen." Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel. Misschien was het niet zo'n slim idee om haar een kusje te geven. Al was het maar een klein. Wie weet heeft ze het wel gevoeld en dan weet ze ook meteen mijn grootste geheim. Niemand weet hiervan. En dat wil ik graag zo houden. Een hand haakt mij uit mijn gedachten. Elisabeth lacht zachtjes. God ze is schattig als ze lacht, nee Ruben stoppen. Ik kijk haar terug aan. Even wil ik naar haar toebuigen maar ik bedenk me snel genoeg. Ze is net verkracht geweest. Dan gaan we geen liefde voor elkaar krijgen. Ik zet haar gewoon uit mijn hoofd en dan kopt alles wel goed. "djeezes, Ruben waar zit jij met je gedachten?" Hoor ik Elisabeth zeggen. Ik haal mijn schouders op. Ik kan moeilijk zeggen dat ik aan haar denk. Waarom is alles zo moeilijk. Alles was gemakkelijk in mijn leven. En toen kwam Elisabeth. Ik wil nu ook niet zeggen dat ik het erg vind dat ze in mijn leven gekomen is maar nu is alles zo ingewikkeld. Elisabeth pakt mijn arm en trekt mij het bed uit. Beneden aangekomen bedenk ik mij iets. "Elis, hoe kan het dat je je alles terug herinnert?" Toen ik jou daar op het bed zag liggen wist ik terug dat wij beste vrienden waren zal ik maar zeggen." Ik kijk haar glimlachend aan. "Choco?" Vraagt ze. Lachend knik ik. Ze kan zo 'subtiel' van  onderwerp veranderen. "En Ruben, hoe gaat het met je liefdesleven?" Ik slik en voel mijn handen klammig worden. "E...Er is uhm niemand." Ik kan mezelf wel slaan. Waarom moest ik dan ook stotteren. "Ik kom er nog wel achter." Zegt ze met een sneaky grijns. Ik hoop van niet...

"Elis, ik moet gaan." Ze knikt en geeft me een knuffel. Duizenden vlinders vliegen nu door mijn buik. Snel fiets ik naar huis. Ik pak mijn dagboek erbij en begin met schrijven.

Elisabeth pov

Ruben deed erg raar. Hij was compleet in zijn gedachten verzonken terwijl dat helemaal niets voor hem is. Normaal is hij altijd zo open en vandaag was hij bijna een gesloten boek. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een berichtje heb van Sandra. Straks wilg? X
Ik stuur een berichtje terug dat ik onderweg ben want ze heeft het berichtje een halfuur geleden gestuurd. Ik fiets naar het weiland waar ik Sandra al zie liggen op een dekentje. Ik loop snel naar haar toe en val met mijn volle gewicht op haar. "Oeff." Zegt ze. Ik lach en rol van haar af. Ze geeft me een dikke knuffel en een kus op de wang. We praten over Vanalles en nog wat. Het onderwerp Ruben komt niet aan bod. Om 6 uur ga ik naar huis. Mama en papa zitten al aan tafel. Als ik erbij kom zitten glimlachen ze. Ik kijk 'in de pot. Rode kool met aardappelen. Lekker. Ik eet alles op en ga naar mijn kamer. Ik ga naar mijn studio en pak mijn gitaar. Ik begin met de intro van perfect world. Het liedje gaat wel een beetje over mij. Na alles wat er in mijn leven is gebeurd kan ik nu ook echt sterker zijn.

Ik voel tranen over mijn wangen stromen. Ik veeg ze weg en ga naar mijn kamer. Ik doe mijn pyjama aan en ga in bed liggen. Deze dag was echt wel leuk. In deze tijd besef wie mijn echte vrienden zijn. Ik sluit mijn ogen en val zachtjes in slaap.

Ik voel het zonlicht op mijn huid schijnen. Ik sluit mijn ogen voor even en strek me uit. Ik heb zin op vandaag een boswandeling te maken. Het klinkt misschien niet logisch omdat ik daar verkracht ben geweest maar het bos doet me goed. De boswandeling dan toch.

Er zit een meisje huilend op een bankje. Rustig loop ik er naartoe. "Hallo? Gaat het?" Het meisje kijkt op. Ze is echt mooi. Het is een iets donker getint meisje met mooie zwarte krullen. Ze veegt haar tranen zachtjes weg. "Het gaat wel." Ik glimlach naar haar en steek mijn hand uit. "Elisabeth." Ze pakt mijn hand vast. "Kelsey." "Waarom was je aan het huilen?" Het is vandaag exact 11 jaar geleden dat mijn vader is overleden." Ik kijk haar met medelijden aan. Iemand verliezen is erg zwaar. Ik trek haar in een knuffel. Na ongeveer een uurtje gepraat te hebben, hebben we onze nummers uitgewisseld en ben ik naar huis gegaan. Ik ben ondertussen best veel over Kelsey te weten gekomen. Ze is 15 jaar en heeft nog een broer: Kelvin. Ze Doet piano en haar lievelingskleur is groen. Haar lievelingseten is spaghetti en ze houdt van fanta. Ze heeft een kat: minous en haar mama noemen ze Mimi.

Ik stuur een berichtje naar Ruben omdat ik hem sinds gisteren niet meer heb gesproken. Is u gsm kapot of zo? Normaal stuur je altijd een berichtje.
Na een kwartier krijg ik een berichtje terug. Sorry voel me niet zo goed. Had er niet meteen aan gedacht.
Ik grinnik. Of je hebt liefdesverdriet omdat dat ene meisje waarvan ik de naam niet mag weten je heeft afgewezen.
Na nog geen minuut krijg ik een berichtje terug. Nee ik zal nooit om een meisje huilen maar ik moet gaan eten. Bye Elis. X
Tuurlijk daarom heeft hij liggen huilen toen het uitging met Tessa...

Hiiiiiiii, hier is een hoofdstukje. Hope u like it