Medya:Karakterler
Başrol:Erva Deren KAYA
Eymen Derin ATEŞ
"Senden nefret ediyorum çık bu evden defol bir daha asla gelme!"dedi annem devamını babam sonra abim Bu sözün üzerinden tam bir ay geçmişti.Ben evi terkedip yarım kalmış bir evde ki odada kalıyordum.Artık kimseye güvenim kalmamış sabahı akşamı bilmeden davranıyordum.Ta ki bir gün polis burayı basıp beni çocuk esirgeme kurumuna yerleştirene kadar.Ailemi polis aramıştı fakat ailem beni reddetmişti.Oysa o sözleri hak edecek hiçbir şey yapmamıştım ben.On yedi yaşında cemiyetin gözdelerinden annem ve babam beni reddetmiş çocuk esirgeme kurumuna yerleşmiştim.Fakat ben de Erva'ysam intikamımı acı alacaktım.Bir anons duydum"Erva Kaya müdürün odasına" herhalde benden bahsediyordu,müdürün odasına girdim."Buyrun"dedim..Otuz yaşlarında görünen bayana.
"Geç otur kızım" dedi.
-Öğrendiğimize göre diğer okulda notların gayet iyiymiş.Bu yıl bir hayırsever notları iyi olanları burslu Ada Koleji'nde öğrenci olarak alacakmış.Bunun içinde sende varsın ve yarın başlayacaksın.Okul kıyafetlerin hazır yarın yurdun önünden servis kalkacak. Unutma sen bizim umudumussun şimdi çıkabilirsin,dedi.Beynim yanmıştı.Yine koleje mi gidecek mişim? Of!Odama girer girmez yatağın içine girdim.Uyumaya çalıstım ama uyuyamadım.Nasıl olur da insanın bir ayda bu kadar hayatı değişir anlamıyordum...
🙈
Yorumlarınızı bekliyorum saygılar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN BU OYUNU BOZARIM
Ficção AdolescenteÇabuk etkilenenler okumamalı aşırı dravmatik yerleri vardır.(bazı yerlerde.) Hayaller yıkılır,insanlar gider,umutlar tükenir ama acılar asla geçmez çünkü anılar silinmez.Bu hikayenin en kolay özeti. Dipteydim en dipte gittikçe batıyordum kayboluyord...
