Düşünüyorum, öyleyse yok oluyorum.
Aklımı kemiren derin düşünceler,geleceğime sis bırakıyor.
Sanki göremiyorum yollarımı.
Yavaş yavaş yürüyerek gideyim diyorum,
Bir çelmede senden geliyor,
Merak ediyorum geçmişimdeki ölü geleceğimi neden bırakmıyor.
Yoksa geleceğim hâlâ geçmişimde mi saklı,bilmiyorum.
Düşünüyorum,demek ki hergün yara alıyorum.
Kapanan yada kapanmayan,
Görünen veya görünmeyen bir tuhaf yara.
İlacı yok,belki merhem yok oldu,
Belkide bir başkası kullanıyor.
Belkiler sırasını unutmadan gelirken aklıma,
Düşünüyorum öyleyse ölüyorum..
Mehmet Şahin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Çığlık
PoesíaÇoğu zaman susmayı tercih ediyoruz. Kıyamet kopuyor ama kulak veren kimsen yok. Üstelik etrafımız saydam kalabalık.. Derdini anlatmak istersin ama;sağır olurlar. Duyanlar olsa bile sanki geçiştirmek için içi boş teselli verirler. Mesela en sevdiğin...
