Arkadaşlar hikayemi görüyorsunuz ama hiç bir vote ve yorum yapmıyorsunuz . Eğer biraz olsun emeğe saygınız varsa yorum ve vote vermeden geçmezsiniz . Bu kitabı yazmak istiyorum ama sizin de yorum ve votelerinizle mutlu olmaya ihtiyacım var . Lütfen bu dediklerimi dikkate alın . Umarım bu bölümü beğenirsiniz .
Sevdiği kadar sevilmez insanlar , yaşadığım hayat boyunca sadece bunu öğrenebildim işte . Hani tutuşur da kalbin , uçuşur ya kuşlar gibi hep sesini duyarsın , ben Baran ' ı öyle saf , öyle temiz sevdim . Ben onu bir ömür saklayıp sevecektim hiç yanımdan ayırmayacaktım . Noldu bizim o büyük aşkımıza . Bu karanlık hayatta hani bir tek bizim sevgimiz aydınlık kalabilecekti noldu o büyük sözlere ha . Hepsi bir çırpıda silindi , bizimle birlikte toz olup havaya karıştı işte . Vazgeçtik birbirimizden sesimizi duyan yok , bizi anlayan yok . Gerçi biz bile birbirimizi anlayıp güvenemiyorsak başkaları nasıl anlasın . Artık alışmıştım incinmeye , kırılmaya ama beni ayakta tutan da bu zaten , incinmek , kırılmak ...
Her zaman bu acılarımın geçiceğini , çektiklerimin yerini daha güzel bir hayat alıcağını düşünmüşümdür . İşte bu yüzden her yeni güne daha güçlü daha dimdik kalkarım . Benim kırılmayacak duvarlarım vardır kendimi herkese karşı güçlü gösterebilirim ama aslında küçük bir çocuktan farkım yok , hâlâ anne sevgisine muhtaç , sevgiye doyamamış küçük kız çocuğu Zehra . Acılarım hiç bir zaman eksilmeyecek ya da kaybolmayacak biliyorum ama alışırım işte zaten elimden de başka bir şey gelmez . gelemez .Bunları düşünürken ağzımdan bir hıçkırıp kopup yalnızlığıma karışıp , uzaklaştı . Saatlerdir odamda tek başıma ağlıyorum geçmiyo , canım çok yanıyo , kalbimi parçalıyorlar sanki . Boş gözlerle duvarı seyrederken bunları düşünebildim . Ama hâlâ geçmiyor , acım dinmiyor . Başımı okşayıp tamam geçicek diyen bir annem bile yok ki nasıl geçsin .
Okul Çıkışı :
Çok koyuyo , insanın en sevdiğinin sana güvenmemesi acıtıyo işte . Hızla okuldan çıkarken arkamdan gelenin Ali hoca olduğunu farkettim . Ama umursamayacak kadar sinirliyim . Heran ona patlayabilirim yani .
- Zehraaa . Nevar allahın belası nevar niye peşimden geliyosun ki . Tabi bunları ona söylemedim .
- Evet ? İçimde fırtınalar koparken ağzımdan bir tek bu kelime çıkabilmişti .
- Neden sınıftan öyle çıktın ? Sanane ya sanane .
- Hocam şu anda hiç konuşmak istemiyorum . Gitmem gerek , üzgünüm.
- Neden ?
- Hocam bunu size açıklayamam , lütfen daha fazla soru sormayın . Dedim . Hemen arkamı dönüp gidecekken Ali hoca kolumu tuttu . Ben de önce Ali hocaya sonra koluna baktım . Sanırım sinirden farkedemedim ama şu anda çok yakındık . Zaten bu adama sinirliyim niye böyle şeyler yapıyorsun ki. Ali hoca da tam konuşmak için ağzını açmıştı ki bizi izleyen Baran ' la donup kaldım artık burada daha fazla kalamazdım . Ali hocadan kolumu çekip koşarak otobüs durağına doğru gittim . Baran beni küçücük bir olayda bitirdiyse bende onu bitirebilirim değil mi ? Arkamda iki şaşkın adam bırakıp koşarak otobüs durağına gidiyorum soğuk hava yüzüme vurdukça biraz da olsun kendime gelebiliyorum . Uzun bir otobüs yolculuğundan sonra sonunda eve gelebilmiştim . inşallah babam evde yoktur . Şimdi hiç onunla uğraşamam zaten bu aralar iyice gözüne batmaya başladım . Eve de adımımı atar atmaz büyük bir kargaşayla karşılaştım . Noluyor acaba bizim evde hiç böyle gürültüler olmazdı . Ben eve şaşkın gözlerle bakarken babam da beni çağırdı . İyiki bir yakalanmıyım dedim ya .
- Efendim baba ? Sesim soru sorar gibiydi zaten pek fazla konuşmazdık .
- Çık yukarı çabuk hazırlan akşama seni istemeye gelecekler.Böyle bir şeyin olacağını brkliyordum ama bu kadar çabuk olamaz ya olmamalı .
- B baba ben yapamam lütfen . Lütfen daha çok küçüğüm .
- Ayşee al kızını başımdan . Sanki ben onun kızı değilim , ya niye bana böyle davranıyor.
- Tamam bey . Tam annemden beklenen bir haraket . İtaat etmek ...
- Zehra gel buraya . Sesimi çıkaramadım , mecbur gittim .
- Zehra ne yapmaya çalışıyorsun evleneceğini bildiğin hâlde hâlâ karşı çıkıyorsun . Hadi hazırlan sonrada yardım etmeye aşşağıya gel . Sadece başımı salladım artık bu saatten sonrada ne desem farketmiycek . Şimdi de hazırlanıyorum işte . Saatlerdir ağlamaktan gözlerim şişmiş iğrenç görünüyorum ya kendimi hiç böyle görmemiştim . Artık buralarda daha fazla kalamam kalmak için de bir sebebim kalmadı artık .
