Ang Classmate Kong Bad Breath

2

Sanay na sanay na ako sa klase
ng mga mga titig na nakaka -
badtrip.

Yung iba, tiningnan ako mula
ulo hanggang paa.

Yung iba, tumatawa naman
habang nakatingin sa akin.

Habang ang iba, panay naman
ang bulungan.
Ano bang pwedeng pag usapan
nila sa akin ?

Hindi naman siguro ako sobrang
naging kakaiba para manibago
sila sa itsura ko.
Akala ko magtatagal ako
na nakatayo in front of them,
ng dumating si teacher.
Isang classmate ko na
nagmalasakit sa akin na paupuin
ako sa isang vacant chair.
Tabi ng halaman ng oregano.

Ewan ko, kung bakit nakabukod
ang dalawang chairs na iyon.
Medyo malayo ng konti
ang distance niya sa ibang chairs.
Umupo ako sa left side tabi
ng halaman ng oregano.
Presko sa pwesto ko,
kaya nakalanghap ako
ng fresh air mula sa labas.

Sana nga,
hindi na iyon pumasok.
Sabi ng nasa likuran ko.

Mula ng maupo ako,
hindi ko sila nililingon kahit
panay ang tawanan nila.
Sabi ko na nga ba eh,
starts ule ng masamang araw ko.

" Anong name mo ? "

" Erdz. "

" Hindi na ata papasok yung
nakaupo sa upuan na iyan,
pag pray mo na hindi na siya
pumasok. "

" Bakit ? "

Hindi sagot na matino ang narinig ko kundi, pigil na hagikgikan nila na hindi ko malaman kung ano bang misteryo meron sa taong
nakaupo sa chair sa tabi ko.

" Dati naming room ito. "

" Eh sino ba ang nakaupo rito ? "

Tinginan na naman sila.
At nagtawanan.

At hanggang magbreak time,
iniisip ko iyon.
Sinong classmate kaya nila
yung ayaw nilang papasukin ?
At bakit sila nagtatawanan ?

Pagbalik ko sa room,
wala pa ang iba.
Kinuha ko ang panyo ko
at ipinantakip ko sa mukha ko.

Nagdatingan ang ilang classmates ko. At automatic na lumingon sila sa akin. Hindi ko alam kung ano ba ang itatawag ko sa facial expression nila.
Naka ngiwe na nakangiti ?

Umupo sila ng dumating
si Mrs. Chanco.
Nasa tabi niya yung bago
ata naming magiging classmate.

Tumingin sa akin si Mam.

" Ms. Torres, Si Mr. Florez
ang magiging seatmate mo. "

Papunta na siya na tabi ko,
nakarinig na naman ako
ng bulungan sa likuran ko.

What ?!
Ang bad breath kaya niyan !

Ano raw ?
Yung katabi ko ? Bad breath ?

Medyo, inilayo niya ng konti
ang upuan niya sa upuan ko.
Nagkaroon tuloy ako ng idea
na totoo siguro ang bulungan
sa likuran. Pagtingin ko sa iba,
nakangiwe sila ?

Sa tingin ko, may kaya sa buhay yung sinasabi nilang bad breath ?

Matangkad siya,
para akong dwende,
siya naman kapre.

Maputi.

Maganda yung gamit niyang bag.

Makinis siya.
So I guess. Mayaman sila.

At infairness sa kaniya,
gwapo siya.

Ipinikit ko ang mga mata ko.
At naghihintay ako sa hangin
na dadampi sa mukha ko
at amuyin kung talagang
bad breath siya. Ilang minuto rin
akong nagconcentrate.

Bumilang ako.
Nakaka twenty na ang counting ko ng magdecide akong dumilat.

Wala naman akong naaamoy ? Sabi ko sa sarili ko.

I inhaled repeatedly. Wala naman. Fresh oregano leaves parin
ang naamoy ko.
Baka naman, naisipan nila
na maglagay sa tabi niya
ng oregano plant,
para iwas sa bad odor ?

Pwede.
Pero dapat naamoy ko agad.
Alangan naman na immune
agad ako sa scent, ngayon ko
lang naman siya nakatabi ?

Hanggang sa magdismissed
ang class, wala akong naamoy
na mabahong hininga.

Baka nagbagong buhay na siya ?
Baka naman nagtootbrush na ?
Narealized niya, na kailangan
niyang magtootbrush araw araw.

Sabi nga diba ni NicoleLeyala,

Magtootbrush ka,
para mabuhay naman ang iba !

" Kamusta Erdz ?
Makakatagal ka kaya ? "

Sabi ng isa kong classmate
ng palabas na ako sa gate.

" Makakatagal saan ? "

" Duon kay bad breath ? "

" Parang hindi naman ah ?
Baka hindi na ngayon ? "

" Hindi ka kasi niya kinakausap
kaya hindi mo alam girl.
But once, na kausapin ka niyan.
Alam mo kung anong gagawin mo girl ? "

" Ano ? "

" Nakikita mo ang oregano ?
Pumitas ka. Itago mo sa panyo mo. At palihim kang huminga. "

After niya akong chikahin,
sumama na siya sa ibang friends.
Hindi naman ako natawa
sa sinabi niya

Bakit naman pipiliin ng seat mate kong iyon,
na magpaka bad breath for life ?
Kung kaya naman niyang
magtootbrush ?

Dahil hindi ko pa napapatunayan
kung totoo bang bad breath
si Mr. Florez,
naisip kong planuhing isagawa
ang mga sumusunod.

First, itatabi ko ang upuan ko
sa kaniya.

Day 01.

Ginawa ko ang unang plano.
Medyo nagkakatamaan pa
ang siko namin sa sobrang dikit
ko sa kaniya.

Pero hindi ko yata malalaman
pa sa ngayon,
dahil hindi siya nagsasalita.

And according to my findings.
Alam niya siguro na bad breath
siya, kaya natapos ang DAY 1
na never kaming nag usap.

Day 2 of observation.
The second plan.

Makausap siya.

Hangarin ko paba ?
Hindi kaya pagsisihan ko ito ?
May idea naman ako sa
mabahong hininga, amoy iyon
ng bunganga ko paggising ko
sa umaga. Aalamin ko pa ba ?

Tinitingnan ko siya sa gilid
ng mata ko, Unfortunately,
hindi niya pa ako nililigon. Naawa kaya ako ?
Kasi, wala akong nakikitang
kasama niya kapag uwian.
Lonely siya na kumakain
sa canteen.
Hindi nga siya bully,
pero kung halimbawa na
nadikit sa kaniya ang balikat
ng classmate ko,
tingin agad sa kaniya,
para siyang nakapatay. Pinagmamasdan ko bawat kilos niya. Para pala siyang si AKO.

Hindi rin makatwiran
ang treatment sa kaniya ng iba.

Ako naman, porke hindi ako
matalino, maliit,
at hindi kagandahan. Ganun rin.

Parang masuwerte pa pala ako
kesa sa kaniya ?

Grabe na siguro ang inferiority
complex niya, hindi na nga niya
ako kinakausap,
hindi pa niya ako tinitingnan.

Willing akong intindihin siya
kung sakit niya iyon,
at willing akong mapayuhan
siya, kung katamaran lang
sa pagtoothbrush ang sakit niya.

Ang plan B.
Ta try kong tanungin ang first name niya.