Yıldız-6

4 1 0
                                    

Yine yanlızlığımla başbaşayım.Alpay ban o anı yaşattığı günden beri -yani 3 gündür- onunla konuşmuyorum. Geceleri kabuslarımda yanlızlığa boğulmak yerine tecavüz edildiğim sahne geliyor aklıma. İşkence ettikleri geliyor aklıma. Bilinç altım bana o anıları hatırlatmaktan zevk duyuyor sanırım.

Hiç bi zaman normal bir kız olamadım ki ben.
Olmayı başaramadım.

Beni hep kötü biri olarak gördüler. Halbu ki tanısalar severler. Ne güzeldik çocukken değil mi? Anne, babalarımızla oyun oynardık. Fakat ben öyle değilim işte. Annemle tek anılarım beni emzirmesi, giydirmesi ve altımı açması.

Bir tek ananem vardı o da 3 yıl önce öldü.

Yine uçurumdaydım. Canım yanmıştı çünkü Alpay eve kız getirmişti ve uykusunda Kirazım diye sayıklıyordu. Onu bir nevi anlıyordum onun ne kadar büyük bi acı çektiğini bilmiyorum fakat benim çektiğim acılarda büyük bu yüzden onu anlayabiliyorum. Toprak ise o kadar büyük bişey değil sadece ilgisiz bir aileyle büyümüş.

Devirdiğim şişeleri yani içtiğim şişeleri alıp arkamda ki çöp kutusuna attım 4.şişemi açıp uçuruma geri döndüm. O kocaman , karanlık boşluğa ayaklarımı uzattım korkusuzca. Elimdeki birayı bi dikişte bitirip uçurumdan aşağı attım. Arabama bindim sarhoş olmuştum ve hava buz gibiydi ne diye ince bir hırkayla ve bir tişörtle çıktıysam dışarı. Tabi o hızla evden çıkınca birşey alamadım üstüme.

Siyah BMW'mi kullanırken birşeye çarptım. Hışımla indim arabadan. Çarptığım şeye baktığımda soğuktan donmuş ve ayağı kırılmış yavru bir sibirya kurdu. Bu cins hayvanın burda ne işi var Allah aşkına.

Hemen kucağıma aldım bugün eve gitmeyip arabada uyuyacaktım ama fikrimi değiştirdim bu yavrunun sıcak bir yuvaya ihtiyacı vardı ve ayağı kırıktı bütün gece uyumayıp onla ilgilenebilirdim. Hem arkadaşım olurdu.

Arkadaki kalın bataniyeyi alıp köpeğe sardım iyice sokuldu yorgana ve bana ama birden ağlamaya başladı ayağından dolayı , ısıtıcıyı açtım. "Dayan küçük dostum eve gidicez şimdi"dedim çok sarhoş değildim yüzüme arabadaki su'yu boca ettim. 3 saatir uçurumda olduğum için ve hava -1 olduğu için su yeterince soğuktu ve beni azda olsa kendime getirdi fakat o kadarda sarhoş değildim.

Eve yaklaştığımda lazım olur diye sınıftan bir arkadaşımın telefon numarasını almıştım gerçi pek arkadaşım değilde.

Telefon çalıyordu o sırada köpekçik kucağımda ağlamkla meşguldü ve ben bir elimde köpek omzumla telefonu tutmaya çalışırken bir elimlede kapıyı çaldım uzun süre bastım ki duysunlar diye hem böylelikle tekrar zile basmak zorunda kalmam.

Telefon açıldı. "A-a ş-şey Armağan?"dedi Akın "Evet benim Akın senden birşey isteyebilirmiyim?"dedim aceleyle "Senin kedin vardı ya hani bacağı kırılmıştı ve sende abine baktırmıştın"dedim "E-evet de sen nası-" lafını kestim "Önümde oturuyorsun ve arkadaşlarınla konuşmana istemeden kulak misafiri oluyorum."dedim üstündeki şaşkınlığı atmış olacak ki kekelemeden konuşmaya başlamıştı ve Allah aşkına bu kapı neden açılmıyor?

"Ne istedin?"dedi "Yolda araba kullanırken bi yavru köpeğe çarptım ve bacağı kırıldı kedine olduğu gibi abine haber verirmisin bi baksın ben sana evin adresini atarım"dedim "Peki"dedi yüzüne kapdım. Telfonu cebime koydum.

Tam kapıya vuracakken kapı açıldı. Bir değil iki kız çıktı evden "Sende kimsin ya Alpayla Toprağın evinde ne işin var?"dedi küçümseyerek bakarken bana biri kızıl diğeri ise turuncuydu."1 burası benim evim onlarla yaşıyorum 2 onlar sadece ev arkadaşım yani onlarla işim olmaz"dedim ve onları iterek yanlarından geçtim ve haliyle yere kapaklandılar.

Kara YıldızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin