"Oy, Ronnie! Be gentle naman! Ang sakit kaya!"
"Sorry." Bahagya syang tumawa habang patuloy na ginagamot ang sugat ko.
"Tumatawa ka pa e." Sabagay, kasalanan ko naman. Huhuhu. Buti na lang hindi ako nabalian ng buto.
"Ano ba kasing naisipan mo at sa bubong ka tumambay?"
"Kasalanan ko bang may butiki at pusang naghahabulan dun?"
"Hahaha. Yan tuloy, may sugat ka sa birthday mo."
Birthday ko. Huhuhu.
"Sorry nga pala. Dahil ka sa eng-engan ko, nasayang yung matagal mo ng pinaplano."
"Ano ka ba. Ayos lang yun. Mabuti nga napaaga yung pagtatapat ko e." Sabi nya habang inaayos ang first aid kit. Binuhat nya ako papunta sa living room pagkatapos.
Ang bait-bait talaga nya. Sweet, maalaga. Bonus pa ang kagwapuhan nya! Haaay. I'm so blessed. What did I do to have this guy love me?
Ibinaba na nya ako sa couch nang makarating kami sa living room.
This is it. I'm gonna take a chance. I don't care if I get hurt again. What's loving without hurting, right? Love can sometimes be painful, irritating, exhausting, frustrating— but it is what makes us feel alive. All I know is this is my happiness.
"R2! Sayang talaga yung plano mo. But don't feel bad for yourself. Alam ko na ang iaannounce mo sa birthday ko!"
"Hah? Ano naman yun?"
...
...
"Na tayo na!"
BINABASA MO ANG
The Feeling
FanfictionRequested Ronnie Alonte Fan-fiction! ❤ 8 Chapters lang to friends. Light. Medyo Rom-Com Basahin nyo. Lol. Thankieeees! xx
