İçimdeki ufk-u taarruza yoktur sûkûn,
Sokaklar boş yollar suskun.
Bir kartalın pençesinde hayat,
Dünya boş ,insanlar bayat.
Yaşam bir ölüm misali iliklerimde
Yaşadıkça kefenliyor benliğimi,
Ve yaşadıkça gösteriyor zehrini.
Gerçek aşk biliyorum ufukta,
Dünya boş,
İnsanlar boşlukta!
Emsalin bazen buğulu bir camda
Bazense kapkara bir duvarda,
Ve bazende büyük bir boşlukta.
Ama yokluğun hep varlığımda
Varlığın ise hep yokluğumda..
