Katran karası gözlerin! Vurulmuşum ben düşmüşüm...
Kalkamıyorum düştüğüm yerden ne bir el uzatan var ne bir tutup kaldıran...
Küsmüşüm artık geceye aya yıldıza... dönmüşüm yüzümü karanlığa...
Isıtmıyor bile artık tepedeki güneş içimde ki karanlığı buz tutmuş dört bir yanım erimiyor...
Ne bir sen var artık ne de katran karası gözlerin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevda Kuşun kanadın da
Poetry"Bir yol ayrımı hayatım" "Tam buldum derken kaybolduğum " "Ve aslında hiç olamadığım " "Yola düşüp" "Bir arayış içindeyken ışığımı bulduğum" "Ve tevafuk etmiş hayatım" "Denk getirilmişim bir ruhu güzele" " Şimdi ben gerçek yolumu bulmuşum" "Ben şai...
