Moda Okulu

-İREMİN CEVABI-

Cumartesi, İremle konuştuktan sonra

Dedim bana sarıldı. Am artık bir şey ifade etmiyor. Iremin yanına gittim. Hira da geldi yanımıza:

- Ee... Hadi anlat anlat !!! Ne konuştunuz ?

- Irem, canım EBF'm, bak sana birsey söyleyeceğim. Bak Çağlar bana seni sevdiğini söyledi. Ve seninle sevgili olmak istediğini söyledi. Bak beni karıştırma istiyosan olabilirsin. Ama istemiyorsan bende ona o şekilde söylerim.

- Senden beklemezdim bunu Alçin. Hiç ben kankamın sevdiği çocukla çıkar mıyım ?

- Beni karıştırma dedim. Seviyorsan söyle.

-Sevmiyorum.

-Ama sana hediye bile almış.

Hira ortaya atladı :

- Alçin kanka sen Iremi boşver. Açık açık söyliyim. Ben seviyorum.

Dedi. Irem onu dürttü. Ben :

- Tamam olabilir. Ben öyle söylerim.

Ben söylemeye gidiyordum. Tam çıktım. Iremle Hira konuşuyorlardı. Irem :

- Neden öyle diyorsun ? Bak ne kadar üzüldü kız...

-Ya açık açık söyleyin dedi kız. Ne var ?

- Bu kadar da önemsemiyorsun değil mi ? Bana bak seninle olan arkadaşlığımızı bitirdik tamam mı ? Ben kimseye izin vermem. Kimse Alçini üzemez tamam mı ?

- Sanane ya. Sen benimle olmassan olma. Ben Alçin ile arkadaşım.

-Artık değilsin dedim.

-Bende arkadaşım dedim.

Sonra İrem Hiranın saçına daldı. Saçından tutup Hirayı yere yatırdı. Hira ise İremi eliyle hırpalamaya başladı. Bende bir şeyden haberim yokmuş gibi içeriye girdim.

-Kızlar napıyorsunuz ? Bu ne hal ?

İrem :

-Alçin ne sen ne de ben... Artık bu kızla arkadaş olamayız tamam mı ? Ben sana olanları anlatacağım.

İrem 7 seneden beridir arkadaşımdır. Hira ise 2 senelik arkadaşım. Zaten bende olayı biliyorum. Arada geçen konuşmayı da biliyorum. dedim ki :

-Hira hayatımdan çıkmanı istiyorum. Çağlar ise... Beraber mutluluklar. Benim için onunlada arkadaş olmadığımı söyle tamam mı ? Ben aranızda geçen konuşmayı dinledim ve de kimsenin açıklamasına gerek yok. Keşke böyle olmasaydı derdim ama demekki gerçekten arkadaşım değilmişsin... Diyecek bir şey bulamıyorum.

-Ama... ama... Alçin ! Nolur Alçin. Bir kere olsun dine.

-Daha hiçbir şey istemiyorum.

Dedim ve yatağıma yattım. Yorganla da kafamı kapattım.

Ağladım...ağladım...ağladım...

Sonrada uyumuşum zaten.

Uyandım. Daha akşamüstü idi. Kafamı çevirdim ve camdan dışarıya baktım. Hira ve Çağlar'ı gördüm. Beraber oturmuş gülüşüyorlardı. Hemen kafamı başka bir tarafa çevirdim. İrem :

-Dikkatimi çektin.

-Ne anlamadım ?

-Gördüm, aşağıdakilere nasıl baktığını ?

-Ne yapabilirim ? Üzgünüm.

-Artık üzülme.

-Senin için deneyeceğim.

-Tamam.

Sonra yemekhaneye gittik. Sadece İremle ikimiz bir masaya oturduk. Sonra yanımıza Çağlar geldi ve masaya oturdu :