Yine suratsızdı.Elindeki neşteri vücuduna defalarca batırdı.Kanıyordu ama asıl tuhaf olan ne bir acı hissediyor,ne de ölüme dail bir davranış sergiliyordu.Sadece durmadan kahkalar atıyordu.Gece onun kahkalarına bulanmıştı.Tıpkı vücudundan sızan kanlar gibi...
Benim adım jack.Bana ucubede denir,şizofren pislikte.Bunu değiştiremem.5 yaşından beri tuhaf şeyler görüyorum.Tuhaf sesler duyuyorum.15 yaşında büyükannemi kaybettim.İlginçtir ama onu evin her köşesinde görüyorum.Oturduğu,saatlerce kalkmadığı cam kenarında duran eskimiş koltuğunda.Bazen bahçede duran sardunyaların yanın da.Anneme defalarca söylememe rağmen."Orda bir şey yok tatlım.Kabullenemediğin için aklın seninle oyun oynuyor"derdi.Aklımı kaçırmış hissediyordum.Psikolağa bile gittik.Hiç biri işe yaramıyordu.Kabullenmekten başka bir çarem yoktu.Annem tek destekçim.Gece kabus gördüğümü sanırdım.Tanımadığım yüzler ve Tanımadığım sesler.Bana bakmalarından nefret ediyorum.Şaşırıyorlar bu sadece gülünç kendilerini görünmez sanıyorlar.Tek istediğim bu aslında diğerleri gibi normal olmak.Farklı olmaktan sıkıldım......Geçmişi yaşamıyorum,geçmiş benim içimde yaşıyor.Sorgulayıcı,kötümser edepsiz bir halde.İyi anılarımla besleniyor.Bana derin izler bırakıyor,tekrar toparlanmam için zaman vermiyor.Ben yine ölüyorum,kayboluyorum sona çıkan kapılarım kilitleniyor ve tekrar başa dönüyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHLARLA KONUŞMAK
HorrorGüç iyi midir?Ne kadar güçliysen o kadar dokunulmazsın.Peki ya korkular.Hiç hissettiniz mi?Yalnız kaldığınızda birinin sizi izlediğini,size dokunduğunu.Başkası bu durumdan elbet korkar.Ama ben buna alışığım.Bu beni deli ya da piskopat yapmaz mı...