1 Hafta sonra
Nazlı'nın ağzından
Şuan uçaktaydım Savaş yanımdaydı ve Paris'e ,hayallerime gidiyorduk. Yanımda sevdiğim adamla birlikte.
Çok mutluydum. Savaş uyuyordu bir süre ona bakıp sonra dışarı izlemeye başladım.
Bulutlarda giderken sanki bir yığın pamukların arasından geçiyor gibi hissediyordum.
Bulutlar Savaş'la her bir ANımı hatırlatıyordu bana. Aklıma uzun bir süreden sonra karşılaşmamız gelmişti.
Onu bırakmıştım sonra beni affetmişti ama. Eğer annem haluk'la evlenmeseydi Savaş'la tekrar karşılaşamayacaktım.
İyi ki İstanbul'a gelmişiz.
Ben böyle düşünceler içindeyken Savaş uyanmıştı ve uçak inişe hazırlanıyordu.
Hazırlanıp bavullarımızı alıp uçaktan indik. Karşımda küçüklüğümden beri gitmek istediğim Paris duruyordu.
Savaş elimi tuttu ve bir taksiye binip otele geldik.
Odaya gelip bavullarımızı yerleştirdik balkona çıkıp manzaraya baktım. Tam
Eiffel kulesine bakıyordu. Bir süre izledim sonra Savaş yanıma geldi.
"Beğendin değil mi?"
Dedi bende
"Hemde çook"
Dedim sonra ona sıkıca sarıldım
"Hem sende yanımdasın , sevdiğim 'bey' "
Diyip güldüm oda güldü
"Nazlı eğer seni kırdıysam,üzdüysem çok özür dilerim ben asla böyle bir şey istemem . Senin üzgün olman aklıma gelince çıldırıyorum. Sakın ağlama güzel gözlerin de üzgünlük olmasın. Ağlarsan mutluluktan ağla. Eğer ben gidersem üzülme hep aklına mutlu anılarımız, bu sözlerim gelsin. Benim kalbimde hep sen olucaksın bunu unutma sakın. Seni çok seviyorum"
Gözlerimden yaşlar süzülüyordu. Çok mutlu olmuştum sıkıca sarıldım. Sonra
"Çok güzel konuştun. Beni çok mutlu ettin ama ben gidersem dedin. Ne demek oluyor o?"
Dedim oda
"Yani eninde sonunda ölücez-"
Sözünü kesip
"Tamam bidaha sakın böyle birşey deme sadece şuanı düşünelim bak senle mutluyuz baş başa"
Dedim sonra oda güldü
"Tamam. Acıktın mı yemeğe inelim mi?"
Dedi bende
"Açıkçası çok acıktım ama bu anı bölmek istemedim"
Dedim oda güldü
"Hadi hazırlan sen ,ben dışarda bekliyorum"
Diyip odadan dışarı çıktı. Bende üstüme uyucak bir şeyler aramaya başladım.
Siyah düz bir elbise giyip saçlarımı düzleştirdim. Ayağıma da siyah bir topuklu giyip Savaş'ın yanına çıktım. Beni baştan aşağı süzüp
"Çok güzel olmuşsun ama bu elbise çok kısa. "
Dedi bende
"Ya Savaş-"
Derken sözümü kesip
"Ya kot falan giy hadi burdada adam dövmiyim"
Dedi bende
"Of Savaş of kim burda baksın bana!"
Dedim oda
"Bak bu elbiseleri bir yerde giyebilirsin."
Dedi bende
"Nerde?"
Dedim oda
"Tek başına yanımdayken"
Diyip güldü bende onu taklit edip odaya yeniden girip. Altıma yırtık siyah bir kot giyip belime gömlek bağliyip üstüme düz bir t shirt giyip odadan çıktım. Savaş beni görünce yanıma gelip
"Bak ne güzel olmuşsun işte! ne gerek var öyle minik şeylere? Hem benim sevgilim her türlü güzel"
Dedi bende
"Hı peki tamam"
Dedim sonra asansöre ilerlemeye başladım. Savaş koşarak bana yetişip
"Trip mi atıcaksın yani?"
Dedi bende
"Öf atmıyorum trip falan"
Dedim oda
"Hı hı kesin atmıyorsun. Hadi Nazlı benide düşün sonra biri bakıcaktı bide onla uğraş. Hem bak Paris'teyiz"
Dedi bende
"Tamam ya hadi yemeğe inelim artık kollarımı yemeye başlicam çok açım"
Dedim sonra asansöre binip yemeğe indik. Yemeği kendin alıyordun.
Ben tabağıma ne var ne yoksa koymuştum. Masaya gittiğimde Savaş bana şaşkınlıkla bakıyordu. Onun tabağında çok az şey vardı benim tabağım ise pardon tabaklarım tıka basa doluydu. Masaya oturunca Savaş
"Sen bu kadar şeyi yiyebileceğine emin misin?"
Dedi bende
"Asıl sen o kadarcık şeyle doyabileceğine emin misin ?"
Dedim oda kafasını salladı sonra
"Neyse sana laf yetiştiremicem çok açım"
Dedim
Ve yemeklere odaklandım
Yemekler bitmişti küçük bir parça bile kalmamıştı Savaş bana şaşkınca bakıyordu. Bende
"Ee ben demiştim çok açım diye inanmadın"
Dedim oda
"Helal olsun valla"
Dedi bende güldüm sonra
"Ee hadi gezelim o zaman"
Dedi bende
"Tamam"
Dedim sonra kalktım elini tuttum.
Ve gezmeye başladık. Eiffel kulesine sonra gidecekmişiz.
Paris yollarında geziyorduk. Her yer ışıl ışıl harika görünüyordu.
Gittiğimiz yerlerde fotoğraflar çekiniyorduk. Çok mutluydum. Ordan geçen bir faytona binip gezmeye başladık. Çok yorulmuştum. Savaş bana dönüp
"Mutlusun değil mi?"
Dedi bende elini tutup
"Ben senin olduğun her yerde mutluyum"
Dedim sonra güldük. Otele gelmiştik.
Otel in içinde dolaşmaya başladık güzel bir yerdi. Çok yorulduğumuzdan bir banka oturduk. Eiffel kulesine bakıyordu. Savaş'a dönüp
"İyi ki gelmişiz"
Dedim oda
"İyi ki"
Dedi sonra
"Savaş ben bugün uçaktayken düşündüm de. İyi ki tekrar karşılaşmışız, başımızdan binlerce olay geçti ama biz hep birbirimize destek olduk. Bu yüzden iyi ki seni tanımışım. Seni hep sevicem bunu unutma olur mu?"
Dedim ve onu öptüm
Bölüm Sonu
Arkadaşlar biliyorum çok geciktim. Yazmayı özlemişim. Umarım beğenmişsinizdir. Bu arada beğenenlere çok teşekkür ederim
Yeni bölüm sınırı +50 vote +20 yorum
