Kenneth's POV
Hi! I'm Kenneth Hyun. A 25 years old and yet a hotel owner. After taking my master's degree, i'll work for our company as a CEO of this famous World Hotel.
My mom and dad just died because of a car accident when I was 5 years old.
When my parents died, simula noon ay si Aunt Isabel na ang nag-alaga samin ng aking kapatid na si Ethan.
Are you thinking guys where's my younger brother? Well naglayas sya he went to Korea for good. There's something happen between us but I forgive him pero hindi ko di alam kung napatawad na nya ako.
I'm on my way now to hotel.
Yeah yung mga nagtatrabaho sa hotel ko they always think na i'm a monster pssh takot na takot sila sakin wanna know why? Kasi iba ang pinapakita ko sa knila if nasa Hotel ako. I'm a CEO remember? I should act as ceo.
Pagkababa ko palang ng sasakyan ay sinalubong na ako ng aking secretary na si Tommy.
"Good morning mr. Hyun" tommy
"What do you want Tommy?"
"Sir may papapirmahan lang po ako para sa pagbisita dito ni Mr. And mrs. Lee." Tommy
Agad ko nman itong pinirmahan. Diretso nako sa office. At bumungad sakin ang napakaganda kong tita.
"Hi aunt Isabel it's been a long time huh what are you doing here?"
"Kenneth hindi ka ba masaya na makita ako dito? Balita ko medyo busy ang sched mo ha? Magkaroon ka nman ng time para sa sarili mo." Aunt
"Anti wala nakong panahon sa mga ganyan alam mo nmn na I need to focus at palaguin ang nasimulan ng aking mga magulang."
"Kaya ka pala iniwan ni Yvonne eh kailan kaba magpapakasal?" Aunt
Wtf?! Hindi pa pala nya alam. Yvonne was may ex fiancee. We broke up due to many reasons. Ayoko ng pag usapan pa.
"Me and Yvonne just broke up noong isamg taon pa anti. Wag nyo nlang pong banggitin. Ah anti uuwi na pala dito sa Pilipinas si Ethan."
"I know alangan nmang uuwi sa Pluto haaay okay naba kayo ng kapatid mo? Nakapag usap naba kayo?" Aunt
"Don't mind us anti kargo na namin to. Why don't you go home and have a rest."
She gave a sign na aalis na sya kaya I hugged her. Aaah how I missed my aunt.
Pagkalabas ni tita umupo nako sa couch
Haaaay....... Kamusta na kaya sya? Isamg taon na isang taon nang hindi ko na sya nakikita. Isang taon na rin ung araw na nasaktan ko sya. Akala ko okay na non pero hindi pa pala. Eto gusto ng tadhana e wala tayong magagawa.
