İntikam'ım İçin !

198 14 4
                                    

Bugün 1 yıl oldu. Elimdeki kırmızı gül ile klanın kapısından girdiğimde herkes bahçede ,Rose'un mezarının başındaydılar. Onları görüp istemsizce kafamı önüme eğince uzayan saçlarımı farkettim.

Yerdeki çatlağı görünce hüzünlü bir tebessüm oluştu yüzümde.
Gözyaşım gözümden çatlağın üzerine düştüğünde, çatlağın oluştuğu güne geri dönmüştüm.

Herzamanki gibi Taylor ile uyanmak bilmeyen Rose'u sinir etmeye çalışıyorduk. Sonunda ona fırlattığım yastığı havada tutup tüm gücüyla bana fırlatmıştı ve üst kattan yere düşmüştüm, hemen ardımdan Taylor'u üzerime fırlatmıştı ve kafamızla yeri çatlatmıştık. Hah , keşke şu anda burada olsaydı da sürekli uyusaydı... Sadece varlığını bilmek bile yeterliydi, ama o burada değildi...

Düşüncelere dalmak üzereyken Ace'in sesiyle kendime gelmiştim"şimdi sırası değil, karşına bak.". Kafamı kaldırdığımda hepsi bana bakıyorlardı, zaten gözlerinden yaş akan Serenity nin ağzından fısıltı gibi bir ses çıkmıştı fakat hepsi aynı şaşkınlığı taşıyorlardı"Jack?".

Gözümden akmaya hazır ikinci gözyaşımı silip elimdeki gül ile bahçeye doğru yürümeye başladım.

Başımı önüme eğip saçlarımla gözlerimi gizliyordum. Yanlarından geçerken dönüp herbirine sarılmamak için kendimi zor tutuyordum fakat onları haketmediğimi biliyordum.

Mezarın yanına gidip durana kadar hepsi ifadesizce beni izlediler. Mezarın yanına geldiğimde sessizce eğildim ve gülü mezarının üzerine bıraktım."seni özledim"derken gözümden akan yaş gülün yapraklarına döküldü.

Kendimi toparlamaya çalışıp ayağa kalktım ve geldiğim yoldan geri yürümeye başladım. O sırada hala hepsi beni izliyorlardı.

Yanlarından geçerken tam Serenity ağzını açmıştı ki konuşmasına fırsat kalmadan yüzüme bir yumruk yemiştim.

Yerde yatarken sinirden hızlıca nefes alıp veren Taylor'u görmüştüm, eli hala havadaydı
"Nereye gittiğini sanıyorsun !?"
Cevap vermemiştim, tekrar ayağa kalktım ve bakışlarımı yere çevirerek yürümeye devam edicektim ki ikinci bir yumrukla tekrar yere yıkılmıştım ,bu sefer Taylor üzerime atlamıştı ve sürekli yumruk atmaya devam ediyordu"Neden , neden , neden...!"

Serenity onu durdurmak için hareket etmişti ki Daniel ifadesiz bir şekilde onu kolundan yakaladı ve Tayloru işaret etti.

Attığı yumruklar, yumruklarından bana akan hisler kadar canımı yakmıyordu"Neden ha, neden lanet olası, neden bizi bırakıp gittin ?"yumruklamayı kesip koluyla akan gözyaşlarını kapatmıştı. Gözlerinden akan yaş yüzüme düştükçe yaşadığım keder kat ve kat artıyordu ,fakat ifadesizce yerde yatmaya devam ediyordum.

Sonunda hafifce hareketlendiğimde Taylor üzerimden çekildi ve bende yavaşça yerden kalktım
"Ö-özür dilerim"
Dedim ve kolumla ağzımdan akan kanı sildim."Ne özürü ha,  neden habersizce çekip  gittin,bizi bırakıp gittin... Hemde onun ardından" diyerek Rose'un mezarını gösterdi Serenity gözyaşları içinde.
Rose'un mezarını tekrardan görünce artık dayanamadım ve ağlamaya başlayarak bağırdım

"Güçlenmek için, sizi koruyabilmek için, Rose'un intikamını alabilmek için" ,"biz yeterince güçlü değilmiyiz sanıyorsun , yada çektiğimiz acı yeterli değil miydi, yada intikam isteğimiz ?" diyerek sözümü kesti Jaden.

Vericek bir cevabım yoktu , onların gücünden şüphe duymuyordum. Benim korktuğum şey peşimden gelenler ve yanlarında getirdikleri tehlikelerdi. Bir anlık duygu patlamasını üzerimden attıktan sonra ifadesizliğe geri dönüp tekrar arkamı döndüm ve klanın kapısına doğru ilerlemeye başladım.

Elimi kapının tokmağına uzattığım anda kapıyla elimin arasında Daniel belirdi ve tekmesiyle beni bahçeye geri savurdu. "Madem ki bizi umursamıyorsun, madem ki bizi hicbir zaman ailen olarak görmedin bu senin seçimin" sesi titreyerek çıkıyordu"Ama bunu Rose'a yapmana izin veremem. Savaşacağım, Rose için ve senin için." birden tüm klan arkadaş- , eski klan arkadaşlarım etrafıma dizildi ve savaş pozisyonuna geçtiler. "Mademki bizi koruyabilecek kadar güçlenmek için bizi terkettin, o zaman o gücü bize kanıtla ! Bizi yenmeden buradan gidemezsin. Seni geri getireceğiz, gözlerinin içindeki o ışığı geri getireceğiz !"

Kafamı önüme eğdim ve"size yaşattığım herşey için çok üzgünüm, onu geri getiremesem bile, intikamını alacağıma söz veriyorum." ,"hayır, Jack dur!" fakat Serenity konuşmasını bitiremeden çoktan ışınlanmıştım.

Her ne kadar onları çok özlemiş olsam da, onlarla kalmak için sabırsızlansam da henüz bunu yapamazdım. Peşimdeki tehlikelerden kurtulmadan ve verdiğim sözü yerine getirmeden olmaz !

Evet , arkadaşlarımı o zor zamanda yanlız bırakmıştım fakat bu güçlenmek için, onları koruyabilmek için...İntikamım içindi.

İntikamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin