Aslında sen her zaman gidiyordun. Bana geldin mi ondan bile şüpheliyim şu aralar. Çünkü; ne zaman geldiğini hissetsem, gelmediğinin farkına varıyordum.
Sen hep gitmişsin benden...
Ben bir adım yaklaştı derken sen üç adım kaçmışsın. Nasıl oldu da fark edemedim diyorum ara sıra.
İşte bu sondu, bunu fark ettim, hissettim...
Durup düşünüyorum ben sana ilerlerken sen bana arkanı dönmüş gidiyor muydun?
İnsan sevdiğinden gider miydi?
Oluru yokmuş anlıyorum. Gitmeyi tercih eden eli her zaman kapıda bekliyormuş.
Öyleyse niye geliyor gibiydin?
Belkide ben öyle zannetmiştim.
