Bir Defaya Mahsus!

İyiyim, Neşene Bak

Hepimiz bir şeyler saklarız ve her şey yolundaymış gibi davranırız. İçimizde birikenler bizi boğacak hale getirmesine rağmen hep her şey yolundaymış gibi güleriz ta ki günün perdesi kapanıp ışıklar sönene kadar. Sonra kendi kabuğumuza sığınırız ve başlar hayal kurma işte yok şöyle olur yok böyle olur yarınlar güzel olur . Bugünde dünün yarını değilmi? Hani ne düzeldi? Hangi biri yoluna girdi? Hep bi soru işareti hep bi boğaz düğümlenmesi. Düşünürsün düşünürsün içinden çıkamaz hale gelirsin ve sonra.. Sonra bi sigara yakarsın. O sigaranın dumanında kaybedersin kendini. Daha sigara bitmeden bi tane daha yakarsın. Sonra bi tane daha. Bu böyle gider. Küllük dolar. Paketin içinde bi tek sigaran kalmıştır. Uyuyamacağını biliyorsun, yada mecburen kabulleniyorsundur. Sabahı sigarasız etmen mümkün değil. Çıkar gecenin köründe açık market ararsın ve sonunda bi büfe bulursun bi paket sigara alırsın ve gözün içki şişelerine çarpar. Bakarsın içkilere sonra çıkıp gidecekken iki bira kaldırırsın. Paran zar zor çıkışır. Sonra ararsın en yakın arkadaşını çağırırsın çünkü içini dökmen lazımdır. Gelirsin kayalıklara çıt ses yok. Oturur açarsın bi azer bülbül. Sözlerde kaybolursun. Üstüne arkadaşın gelir. Önce bir iki kelam edersiniz birbirinize sonra sorar nasıl oldu işler diye. Susarsın , tek kelime diyemezsin. Ve sonra sigara daha bitmeden bi sigara. Daha yakarsın . Yeni açılan dertleri anlatmaya başlarsın daha yarıya gelmeden bira biter. Sonra arkadaşın daha doğrusu kardeşin seni gördükten sonra zuladaki paketi çıkarır. Sararsın. Ve sonra çakmağı çakar asılırsın. Gerçekler sona erir hayaller başlar. Biraz sen biraz o anlatır. Arada anlatırken ağlarsın kafanın güzel olduğundan. Sen çekersin arkadaşın uyarır fazla kaçırma yine peder anlayacak.Takmazsın kalın kafan dinlemez. Ayarın yoktur frenin habire patlar. Birde bakmışsın sabah olmuş. Evin yolunu zor bulursun. Sabah ezanı okundu okunacak. Anam birazdan namaza kalkar kafan güzeldir uyuyamazsın kovanın verdiği kafayla. Saat olur 8 9 zaten gözüne bir damla uyku girmez kalkar camları açarsın.
Sonra gider ekmek alırsın anan çayı koymuştur zaten. Boğazından geçmez bi şey yiyemezsin. Zaten kurutup götürmüş seni esrar. Sonra elinde çay balkona çıkar bi sigara yakarsın. Keyif aldığın tek şey bu olsa gerek. Çay sigara. Başkada keyif almazsın. Hayat şartları izin vermez. Sanırsın ki bi denizin içindesin etrafındaki herkes yüzüyor ama sen nefes dahi alamıyor sürekli batıyorsundur ve bütün bataklıklar seni buluyordur. İçimi bilen bi Kardeşim bildiğim en yakın arkadaşım var oda hala yaşadığıma inanamıyor. Bende inanamıyorum. Bilseniz sizde inanamazsınız. Bu halde yaşıyor olması imkansız dersiniz. Ama benim kendisini bir daha ağlatmayacağıma söz verdiğim bi anam var. Ve çoğu zaman yapmadığım bütün şeyler anam için yapmıyorum. Çoğu zaman silahı kafama dayadım ben. Sonra annemin gözyaşları aklıma geldi. Zaten benim yüzümden çekmedik sıkıntısı kalmadı kurban olduğumun. Ölümümü kaldıramayacak bi anam var. Benim yaşama sebebim var. Hâla yaşıyorsam anam ağlamasın diyedir. Gerçi yaşıyorda sayılmam. Gecelerin dışında kimseyle tek cümle konuşmuyorum, dışarıyla bütün alakamı kesmişim. Boğazımdan lokma geçmiyor. Yattığım olmuyor gündüzleri bir kaç saat dışında. Duyduğum en ufak bi sesten rahatsız olur olmuşum. Anlayacağınız bugünde ölmedim. Ama yaşadımmı oda belli değil.