Eve gideceğim için çok muyluydum.Ayrıca annelerin bana sürpriz yapacağından adım gibi emindim.Şoför gelip beni hastaneden aldi. Nasıl olduysa gözlerim birden karardı.
Devamını şoförün ağzından dinleyelim.
Defne Hanım ı o halde görünce bir an
kalbim sanki durmuş gibiydi. Ne yapacağımı şaşırmıştım.Annesine haber versem kadıncağız neye uğradığını şaşırırdı.Bu yüzden onu telaşlandırmak istemedim ve hastaneye geri dönmeye karar verdim. Ve nasıl olduğunu anlamadan büyük bir ses ve bir çarpma hissettim.
1 SAAT SONRA
Gözlerimi açtığımda araba paramparça olmuş Defne Hanım ise yerde yatıyordu. O an dünyanın sonu gelmiş gibiydi.Ona birşey olsa ben anne-babasına ne diyecektim?!?
Neyseki orada bulunan bireyler bize yardımcı olmuş,ambulans çağırmayı ihmal etmemişlerdi.
En kısa zamanda da ambulans buraya ulaşmıştı. Kolumun kırıldığını söylediler fakat ben Defne Hanım ı düşünmekten acıyı bir damla hissetmiyordum.Ve hastaneye doğru yol almaya başladık..
İçimde ki korku tarifsizdi..
Acaba anne babasına söylediler mi??
Söyledilerse şu an ne haldeler??
Ya Defne Hanım a birşey olursa...??
Tüm ambulans yolculuğunu kafamda bu soruların cevaplarını arayarak geçirdim..
Diğer bölümde bakalım Defne ne halde..
Peki ya ailesi?!??!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapılar Aralanırken
RandomBu benim ilk hikayem.Bir hatam varsa çok özür dilerim.Bu kitabımızda Defne'in küçük bir olaydan dolayı hayatının nasıl değiştiğini ve çabalarını dinleyeceğiz.Umarım beğenirsiniz...
