Defne'nin ağzından:
Nasıl olduğunu anlamadım fakat uyandığımda hastanede olduğumu anımsıyorum. Başımda neredeyse tüm akraba ve arkadaşlarım bekliyordu.Gözlerimi açtığımda herkes hep bir ağızdan:
-"Defne cim,nasılsın?Ohh şükürler olsun sana kavuştuk "
Bu bağrışın içinde gözüme annem ilişmişti.Gözlerinden yaşlar akıyordu.
Hemen annemi yanıma çağırdım ve eski günlerdeki gibi en içten öpücüğümü o tatlış yanaklarına kondurdum.Bizi gördüklerinde herkes ağlıyordu ben de buna dayanamadım ve herkese birer mendil verdim ve onlar ağlarsa benim daha çok üzüleceğimi söyleyince hepsi ağlamayı kesti.Herkes hastanede olmasına rağmen Melek ve Deniz ortada yoktu.Hemen anneme onların nerede olduğunu sordum. Annem:
-"Defne cim kardeşlerin evde Melek ve Deniz in hastanelerde sürünmesini istemiyorum."
O arada annem ne dediğini farkında mıydı acaba??Hastanede sürünmek mi ?? Yani ben şimdi hastanede sürünüyormuydum??Annem bu durumu fark etmiş olmalı ki hemen boynuma sarıldı ve kulağıma"Seni üzmek istemedim canım kızım " gibi bir şeyler fısıldadı.Ve en kısa zamanda onları buraya getireceğini söyledi.
2 GÜN SONRA
HAYIRRRR.!!..!.
Böyle bir şey olamaz.Ben ben iyileştim !!!!!
Kazanın büyük etkisi olduğunu söylediler.Çarpmanın etkisi sonucu düzeldiğimi söylediler...
O günden sonra Defne hayata sımsıkı tutundu ve başarılı bir mimar olarak hayata atıldı..Artık hayatın güzel yanı geri döndü.
NOT:
SAYIN OKUYUCULAR
BİR KAZA SONUCU HASTALIĞIN GEÇEBİLECEĞİNİ ARAŞTIRDIM FAKAT BULAMADIM BU YÜZDEN KURGULAMAYI BU ŞEKİLDE YAPTIM....(BÖYLE BİR ŞEY GERÇEKTE MÜMKÜN OLMAYABİLİR)
NOT 2:TÜM HİKAYE HAYAL ÜRÜNÜDÜR.
KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZİ YORUMLARA YAZARSANIZ SEVİNİRİM....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapılar Aralanırken
SonstigesBu benim ilk hikayem.Bir hatam varsa çok özür dilerim.Bu kitabımızda Defne'in küçük bir olaydan dolayı hayatının nasıl değiştiğini ve çabalarını dinleyeceğiz.Umarım beğenirsiniz...
