Sabahladıktan sonra kafam bi milyon olmuştu başımız çatlıyordu ama dün geceki haberden sonra yalnızlığım yer yarılıp içine girdi sanki başım ağrısada mutluydum iş yerinden mert izin koparmıştı patrondan. patronda tanıdıkmış zaten tabi benim de işime gelmişti geceye kadar eğlenip sonrada üniversiteye gidecektik krep kokusu burnuma gelmişti mert erkenden gelmiş benim için defneyle kahvaltı hazırlıyorlardı hayatım da hiç bu kadar mutlu hissetmemiştim bu mutluluğu hiç bozmayıp düşüncelerime meydan okudum ve eski yalnızlığımın üzerine temiz bir sayfa açtım ve merte yardım edip kahvaltıyı hazırladık sonrada defne sorular sormaya başladı nasıl olurda benim gözümden kaçar duygularınız bravo meyra sanada bana neden daha önce söylemedin gibisin den sorular meyra da aniden oldu mertin ilgilerini düşündüm bende onu seviyormuşum sonrada o gece kütüphanede bana açılınca dayanamayıp bende açıldım bütün yalnızlıklarımda benim yanımda olduğunu düşündüm ve bende mert e karşı boş olmadığımı hissedip bende ona açıldım yoksa önceden söylerdim bilirsin defnecim bilmezmiyim canım işte ona çok aşıkmışım oda beni seviyor tabi değilmi ? Mert:sen beni bırakmayana kadar ben seni bırakmam canım merak etme içini ferah tut .
Yalnızlığın aydınlığa çıkışını bu bölümde anlamış olduk.
