VAZGECME

2.Dönem

Alarmın 9. çalışına rağmen yatağımda yatarken annemin fırçalamalarıyla uyandım,en sonunda abim odama girip yorganımı yere attı,yorganı üzerimden alınmasını sinir olduğumu bildiği için bende onu sinir ederek yerde duran yorganımın üstüne atlayıp gözlerimi kapattım,hedefime ulaşmış olacağım ki kapının çarptığını ve ayak seslerinin uzaklaştığını fark ettim. Yerimden istemeyerek kalkarak, önüme gelen saçlarımı toplayarak dağınık topuz yaptım. Telefonumu yastığımın altından alarak saate baktım çok az sürem vardı. Dolabımı açıp formaların yerine siyah pantolon gri kayık yakalı salaş bluzu üzerime geçirdim. Boş gitmemek için çantama defter ve kalem koydum. Yüzümü aceleyle yıkayarak saçlarımı düzeltim. Kahvaltı sofrasından bir şeyler tıkınarak. Montumu alıp çıktım. Neyse ki okul çok uzakta değildi. Montumun önünü kapatarak cebimden telefonumu çıkardım geceden beri bakmadığım telefona diğer günlere karşı daha fazla mesaj gelmişti bakacak zamanım olmadığından telefonu cebime sıkıştırdım.

Zil çokdan çalmış öğrenciler içeri girmişti. Tek geç kalan ben değildim bir sürü kişi vardı. Çoğu kişinin göz altı şişmiş morallari kötü bir şekilde okulun kapısına doğru gidiyorlardı.
Bahçede hocalardan birini gördüğümde kalabalığa karışıp kapıdan içeri girdim. Merdivenlerden koşarak çıkıyordum. Hocalara yakalanmak istemiyordum. Benim gibi bir sürü kişi sivil gelmişti yine de tedbirli olmak gerektiğini düşündüm.

Hocaların katından geçtikten sonra bizim kata doğru ilerlerken merdivenlerde 12. sınıfların erkek topluluğunu gördüm. Aralarından geçmem imkansızdı. Hızlı adımlarla ilerleyip boş kalan alandan geçmeyi düşündüm. Geçerken geniş omuzlu çocugun biri önüme geçince duraksadım. Daha önce okulda rastlamadığım yüzlerden biriydi. Gözlerim gözlerine geldiginde yanağındaki gamze ortaya çıktı. Hoş duruyor du açıkçası. Yüzümde belirsiz gülümseme oluştuğunu fark ettim. Ne yapacağımı bilemeyerek

"Geçebilir miyiyim"

"Tabi ki "diyerek göz kırptı. Vücudunu kenara çekip yer açtı.

Sınıfa giderken hocanın sınıfta olmamasını umarak içeri girdim. Hoca yoktu. Sınıfa göz gezdirdim. Arka sırada uyuyanları konuşanları gördüm. Son olarak da bizim kızların olduğu yeri fark ettim. Yanlarına giderek birbirimize olan özlemlerimizi gidermeye çalıştık.
Kapının çarpmasıyla gülüşlerimiz duraksadı Beyza hoca elinde ki kitabı masaya koyarak selam verdi, tabiyaa. Ders matematikdi ...

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem, oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Eleştirilere açığım, hatalarım olabilir, hatalarımı söylerseniz sevinirim...
Hikayemi okuyan herkezi çok seviyomm...