The Girl They Never Notice (#Wattys2016)

Prologue

(A/N: Play the video first ^_^)

We only live once and even if I were given a chance to live twice I will not dare to acceppt it. Why? Because, I think its not worth it. No one ever notice my existence so why would I even dare to live again.

Di ko nga malaman kung bakit walang pumapansin sakin.
Wala naman akong nakakahawang sakit para iwasan nila, isa pa di naman ako mabaho ah! 2 times a day nga akong maligo tuwing umaga at gabi. So tell me why?! Make me understand!

Panget ba ako kaya ayaw nilang makipagkaibigan sakin o sadyang ayaw lang nila akong pagtuunan ng pansin. Ang sakit kayang maging loner lagi ka na lang nag-iisa , pagrecess yung iba tuwang tuwa habang kumakain kasama ang mga kaibigan nila tapos ako ito nakasiksik sa gilid at kumakain ng mag isa minsan nga naiisip kong kausapin na lang ang sarili ko para maaliw naman ako kaya nga lang ayaw ko namang mapagkamalang baliw kaya wag na lang.

Lahat ng bagay may mga advantages at disadvantages kaya kahit papano ay may naitutulong din naman ang hindi nila pagpansin sakin. Pagwalang pumapansin sayo puwedeng-puwede mong gawin lahat ng gusto mo. Pero wala ka namang makokopyahan pagwalang pumapansin sayo! So what will you choose?

Ako kasi sanay na ako pero syempre I still hope that someday someone will set his/her eyes on me. Lahat naman siguro tayo ay gustong mapansin ng ibang tao lalo na pagyung mga crush natin ang pinaguusapan. Pero ewan ko ba kung bakit ni minsan ay hindi ako nagkacrush hindi naman ako tibo.

Sana lang talaga dumating din ang araw kung saan may isang tao na makapansin sa akin. Hindi naman masamang mangarap diba? So kahit mahirap maabot yung pinapangarap ko ay di parin ako susuko lalo na kung worth it naman ito.

Itutuloy...

Author's Note
Hi guys thanks sa pagbabasa, sana magustuhan
niyo po. Votes and comments kayo na po ang bahala ^_^
I'll try to post the chapter one ASAP.