DEFO

DEFO-3

MULTIMEDIA: DEFNE AKYILDIZ

Sınıfa girdiğimde boş biryer aramaya başladım cam kenarındaki sıraya oturdum ve hocanın gelmesini bekledim sınıfta benden başka 8 öğrenci daha vardı diğer öğrenciler nerede diye düşünürken zil çaldı ve sınıf haliyle dolmaya başladı bende kafamı ellerimin arasına almış sınıfı izliyordum karşıdan gelen kız buraya mı geliyordu yoksa ben mi yanlış anladım derken sıranın başına dikildi ve " Ben Sude sende yeni öğrenci olmalısın senin sıra arkadaşın oluyorum umarım iyi anlaşırız" dedikten sonra yanıma oturdu o kadar hızlı ve neşeli konuştu ki galiba kendisi farkında değildi bu okuldaki ilk arkadaşım Sude demekki iyi bir kıza benziyor sarı saçları bal rengi gözleri var boyu neredeyse benimle aynı boyda ne uzun ne de kısa zayıf bir kız diye düşünüyordum ki öğretmen içeriye girdi ve Sude bana dönüp "galiba bugün şanssız günündesin ders fizik " dedi bunu derken sırıtmayıda ihmal etmedi. Öğretmen bana kitlendi ve "Sen ayağı kalk bakalım" dedi.
"B-ben mi"
"evet sen" dedi. "Yeni öğrencisin kendini tanıt bizlere"
"Ben defne hangi okuldan geldigimi bilmiyorum, yaşım 17 ve fizik dersini hiç sevmem" diyip kendimi tanıttım. Sınıfta birkaç kişi böğürerek gülüyor bunların arasına Sude de dahil olmak üzere diğerleri de çaktırmadan kıkırdıyorlardı. İyide komik birşey söylemedim ki ben kendini tanıt dediler tanıtım suç mu yahu? Herkes gülerken birden sınıfın kapısı açıldı içeriye bir çocuk adım attı herkesin sesi bir anda kesildi bende ayakta kaldım tabi çocuğun gözü ilk bana sonra sınıfa en sonda öğretmene değdi 2 saniye duraksayip duvar kenarının en arka sırasına oturdu. Öğretmen
"Ooo Batuhan bey teşrif etmiş hiç gelmeseydiniz beyefendi" diyerek klasik alttan ama etkili olduğunu düşündüğü bir laf söyledi ama Batuhan dediği çocuğun hiç umrunda değil gibi gözüküyordu yanındaki çocuk "ulan Batu nerde kaldın bilmiyor musun bu cazgır kadını susmayacak şimdi senin yüzünden nutuk çekecek bize" dedi. Aklımdan ben hala neden ayaktayım diye geçirmiyor değildim "Hocam oturabilir miyim "
"Otur Def..." hocanın sesi kesildi ve arka sıradaki adının Batuhan olduğunu öğrendiğim çocuk "bir dakika hocam ben tanımıyorum arkadaşı" dedi. Bütün sınıf Batuya öyle bir baktı ki sanki ben gayim ve bütün dünyadaki kadınlardan nefret ediyorum demişti.
"Dönün lan önünüze" dedi Batu sınıfta çıt yok herkes önüne döndü
"Batuhan vaktimiz yok eğer çok merak ediyorsan tenefüste tanışabilirsiniz. Oturabilirsin Defne" demeyide ihmal etmedi. Yaklaşık 30 dakika sonra zil çaldı tabi ders arasındada acaba gelip benimle konuşurumu diye meraklı düşüncelerimden kaçamadım. Çaktırmadan bakarken kalktı sırasından gidiyordu ki aklına bişey gelmiş gibi aniden durdu bana doğru geldiğini hissedebiliyordum o sırada bende ellerimle uğraşıyor onu görmezden geliyordum başıma dikildi ve "sen adın Defne mi neyse tanıt kendini bakalım" dedi çarpık gülümsemesi ve muhteşem gamzesiyle yüzüne ilk defa dikkat ediyordum sert yüz hatları kalemle çizilmiş gibi bir burnu siyah saçları hafif esmer teni ve bayağı uzun bir boyu vardı o mu çok uzundu yoksa ben mi çok kısaydım gibi aptal düşüncelerimi başımdan toz edip üfledikten sonra ona baktım gülümseyerek "ben Defne" dedim yüzü bir anda değişti sanki yanlış birşey yapmışım gibi "eğer bir daha bana öyle gözlerini büyütüp köpek yavrusu gibi bakarsan kafanı keserim" dedi ve gitti. Ne kadarda değişik bir çocuk böyle