YILDIZIM OLUR MUSUN?

-GİRİŞ-

Her hikaye bir şansı hak eder. Bu hikayeye  bir şans verin ve biraz sabredin. Beğeneceğinizi umuyorum. Hoşçakalın.

Ben nasıl biriydim? Herkes gibi sıradan bir hayat yaşıyordum. Hayatın karmaşasından daha şimdiden sıkılmış ve yorulmuştum. İnsanlardan uzaklaşalı epey bir zaman olmuştu. Bir nevi kendi kabuğuma çekilmiştim. Ne kadar rahattım? Kendimi sınırladığım bu hayatımda sıradan olmaktan başka ne yapıyordum. Hiçbir şey...

Bulmuştum. Artık bu sıradanlıktan kurtulmanın zamanı gelmişte geçiyordu. Bende özgürce dolanıp, deli dolu şeyler yaşamak istiyordum. Siyahlar değilde, renkler katmak istiyordum kendi yarattığım dünyama. Elime aldığım renkli balonları bir bir gökyüzüne salmak istiyordum. Ciğerlerim patlayana kadar koşmak ve uçuyormuşcasına ayaklarımı yerden kesmek istiyordum.

İşte bu! Yıllardır farkına varamadığım isteklerim. Şimdi biliyorum. Bir karar verdim ve sonuna kadar arkasındaydım. Ne bu karardan vazgeçer ne de pes ederdim. Benim ihtiyacım olan tek şey MUTLULUKTU.

En son ne zaman mutlu olmuştum ben?

Ben 23 yıllık ömrümde ne zaman gerçek anlamda mutlu olmuştum ki?

Yanıt yok. Hayatımda mutlu diyebileceğim bir tek anım bile yok.

İnsanın hatırlamak istemediği bir geçmişinin olması kesinlikle iyi bir şey değildi. Geçmişe geçmiş ola deyip, bundan sonra yapacaklarıma odaklanmalıydım. Ben MUTLU OLMALIYDIM. Herkes hakederdi. Ben neden etmeyeyim ki. Tabii insanın hakettiği şeyleri yaşadığına dair bir kesinlik yoktu ama bunada inanmıyordum. Bu bok çukuru dünyada başıma gelen hiçbir şeyi hak etmemiştim. Bu doğruydu ben kaderin sırtına bıçaklar sapladığı o kişiydim.