Bazı günler mutluluğa küfrederek uyanırsın hüzünlüsündür o gün sinirini bir bardak sıcak çay bile geçiremez buna hüzün denilir "insanlar" içerisinde.
Sadece ihtiyacı olan bir papatya dahaydı mutlu olmak istiyor ama mutluluğun düşüncesi bile onu yoruyordu daralıyor herkese bağırıyordu. Aşk acısı mıydı bu yoksa bir yaşanmışlığın belirtisimi bilemiyordu. Keşke çocukken biraz daha mutlu olsaydım diye geçirirdi hep içinden mutlu olamazdı çünkü hayatı öğrendikçe soğuyordu insanlardan .
Hüzün bir avuç dolusu göz yaşı mı?
Hüzün terk edilmiş umutlar mı?
Hüzün vazgeçilmiş aşklar mı?
Hüzün lanetler okunan yaşanmışlıklar mı?
Yoksa hüzün kalpte açılan her bir boşluk sırasından "hissedebildiğiniz" acı mı?
Üzülmeyen insanlara hissiz demeniz hata aslında. Çünkü her mutluluğun bir bedeli vardır malesef.
Mutlu olduğunuz her gün gibi bir gün üzülürsünüz.
Ama güzel tarafı üzülmenin de bir bedeli var, unutmayın. 😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aklımın Kapıları
Non-Fictionİçinizde bir yerlerde, kalbinizde kalan o seslerin, söylemek isteyip sustuğunuz ya da aklınıza geldiğinde sövdüğünüz her şey bu kitapta, teselli için en güzel yol, yaşayan birinden dinlemektir...
