Winter Pov
Naka upo parin ako dito sa bundok na ito. Naaalala ko kasi ang Hometown ko noon dito. Napaka saya ko noong bata pa ako simula noong nanjan siya..... si Mimi.
*FlashBack*
*13 years ago*"Hoy babaeng iyakin. Akin na nga yang Manika mo. Hindi naman bagay sayo yan.!" Lait ng mga Grupo na laging nam bubully sa bata.
"Ayoko! Bitawan niyo si Simba!" Iyak ng batang babae.
"Simba? Ipinangalan mo pa talaga siya sa Lion e noh? Tingin mo kamuka mo siya? Ang panget panget mo kaya."
"Akin nayan!" Sigaw ng batang babae.
"Hindi! Saamin na ito. Hindi ito para sayo. Che!"
Habang nasa play ground ako ay may narinig akong isang babaeng umiiyak.
Sinilip ko kung sino iyon at natagpuan ko ang isang bata na kasing age ko lang at umiiyak sa tabi ng halaman.
Grabe ang pag iyak niya kaya nilapitan ko na siya at agad na tinanong kung anong problema niya.
"Bata, Bakit ka umiiyak?"
Inangat niya ang ulo niya at tumingin sa direksyon ng mga babaeng nag kukumpulan sa hawak nilang Stuff toy.
Pinag masdan ko iyon at na gets ko kaagad ang meaning non.
"Kinuha nila ang stuff toy mo noh?" Pag tatanong ko sakanya.
Itinungo niya lang ang kanyang ulo na nag sasabing tama ang sinabi ko.
Lumapit agad ako sa mga batang babaeng nag kukumpulan doon at kina usap sila. Kilala ko yung isa sa kanila dhil kaklase ko siya noong grade 1 ako.
"Hoy Denice! Anong pinag guguluhan niyo diyan?"
"ah? Wwala..."
Liar. I dont like liars.
Hindi ko na pinansin ang babaeng yon at dumeretsyo sa kinalalagyan ng stuff toy.
Hawak Hawak siya ng isang babae pero hindi ko siya kilala.
Bakit kaylangan nilang manguha ng gamit ng hindi sa kanila? -__-
"ehem. May tanong lang ako sayo." Sabi ko sa may hawak ng stuff toy.
"Woah. Ikw pala Winter! Omy gosh. Why are you here? Are you asking me for a date? Ofcou----"
"Stop. I just want to ask if that stuff toy is yours?"
"Ow. This? Well this.is.mine."
Pag mamayabang niya." Really? Prove it." I said
Hindi siya naka sagot agad ng biglang hilahin ko ang Stuff toy na hawak niya.
"Wait. That's mine." Sigaw niya.
"Really? Stop being a liar. I dont like liar girls."
Lumapit agad ako doon sa batang babaeng na umiiyak kanina.
"Oh. Eto na oh. Sa susunod kasi wag kang mag papaapi."
Hindi siya na kapag salita.
"Pipe ka ba? Bakit hindi ka nag sasalita?"
May inabot siyang papel saakin at naka drawing doon na sinasagip ko ang stuff toy niya.
I smiled.
"Sorry kasi hindi ako naka tulong sayo. Sorry kasi naistorbo kita sa laro mo. Thank you kasi tinulungan mo ko makuha si Simba."
"Simba? Yun ba ang pangalan niya?" Tanong ko
"Hahaha. Oo. Ang panget diba? Hindi bagay sa kanya." She pretend to smile.
"Hindi kaya! Si simba kaya ang favorite kong character!" I do it to cheer her up.
"Talaga? Hindi panget ang pangalang Simba sa kanya?" Tuwang sagot niya.
"Oo naman!" I smile widely
"Ano naman palang name mo?" I added
"Mimi nalang ang itawag mo saakin. Ikaw?"
"Hi Mimi! Ako nga pala si Wiwi." I smiled to her widely
Masaya siyang kasama at magaan ang loob ko sakanya.
Pag katapos noon ay nag laro kami,nag kwentuhan at nag tawanan.
Masaya pala pag may kaibigan. Masaya pag may kausap ka. Masaya kapag may katuwaan ka. Masaya lahat pag may kasama.
Naging mas close pa kami ni Mimi ng dumaan kami ng Grade 4 hanggang Grade 6.
Magaan ang loob sakanya ng mga magulang ko at magaan din ang loob ng magulang niya saakin.
Masaya ang buhay ko. Kuntento na ako ngayon. Sana habang buhay ganito nalang ang buhay ko.
Tumigil yon ng umalis siya.
Oo umalis si Mimi.
Iniwan niya ako.
Hindi ko alam kung saan siya nag punta.
Bakit ganon? Bakit ang sakit sakit saakin.
Bakit hindi siya nag paalam manlang.
3 years kaming naging mag kaibigan.
Nangako.
Nangarap.
Ni hindi ko nalamn ang buo niyang pangalan.
At
Nang iwan. :'(
Pag uwi ko sa bahay dumiretsyo agad ako sa kwarto ko at nag mukmok.
"Winter. Buksan mo ang pinto." Katok ni Mommy.
Binuksan ko naman ang pinto at hinayaang maka pasok si Mommy.
"Anak maupo ka."
"Anak, Alam kong masakit ang iwanan ka ni Mimi. Pero alam ko may dahilan siya kaya niya ginawa iyon."
May inilabas na papel si mommy.
"Eto, Bago umalis si Mimi ay nag pabigay siya ng sulat."
Dahan Dahan kong binuksan ang papel at Binasa.
Dear Wiwi,
Sorry kasi hindi manlang ako naka pag paalam sayo. Aalis na kami ng bansa. Hindi ko alam kung saan kami pupunta dahil may bussness si Dad at Mom. Alam kong may galit ka saakin at pagagalitan mo ako pag nag kita tayo.
Ipaalam mo ako kila tita at tito. Wag kang mag alala babalik din ako.
Hindi kita iiwan. Promise.
Nagmamahal,
MimiKahit may galit ako ng onti kay mimi ay hindi prin mapapalitan yung mga memories na pinag daanan namin.
Sana mag kita ulit kami.
Sana hindi pa huli ang lahat.
Sana makita mo ko.
Sana maka pag laro pa tayo.
At
Sana Balang araw, Pag tagpuin tayo ng Tadhana.
Sana.
A/N: Grabe inaantok na ako. Bye and Goodnight Everyone! Enjoy!
BINABASA MO ANG
Countless Days We Had
Teen FictionIto ang istorya ng mga taong nag intay o nag iintay o mag iintay palang. Ang Istoryang may isang mag kaibigang nahiwalay sa isa't isa at pilit na pinag tatagpo ni Destiny. Hindi Destiny na yung palabas na Destiny Rose ah. I mean Destiny as in Tadha...