Retak hatiku beribu sengsara,
Ditikam manja dengan pelbagai cara,
Kini kau cuma bara,
Bekas engkau masih berbicara.Dara,
Dijadikan sampah suatu mutiara,
Maruah kau kini larut ke muara,
Sampai ke sudah tidak akan bersuara.Raksasa,
Gelaran kedua bagi engkau,
Hati kau bermusim kemarau,
Mana tidaknya kalau,
Benih benih iman pun kau halau,
Sudahlah,
Kau ingat aku mahu tersantau,
Kau silap,
Mati hidup semula pun tak akan terpukau.
