His little sister

Hoofdstuk 2

Ondertussen is de film agelopen en zoeken ze een andere film om tekijken. Ik pak ondertussen eventjes wat drinken voor iedereen. Ik ben weer op de bank gaan zitten en Viktor gaat naast me zitten. 'Welke film gaan we kijken?' vraag ik aan hem. 'The Conjuring.' er komt een grijns op zijn gezicht. 'Nee!' gil ik waar na ik een hand voor mijn mond sla. Viktor begint te lachen. 'Ben je soms baaang?' plaagt hij me en begint met te kietelen. 'Ahhh Viktor stop!' roep ik lachend en gelukkig houdt hij op. Davy doet de film in de dvdspeler en de rest zet eten klaar. Lotte is ondertussen ook gekomen en is druk met Jasper in gesprek natuurlijk over voetbal. Ze discussiëren over wanneer het nou wel of niet buiten spel is. Het is heel grappig.

'Je mag wel mijn hand pakken als je het eng vindt.' zegt Anwar aan de andere kant van mij. Ik knik verlegen. 'Oeh fixer!' roept Nicolai hard. Hij houdt zijn mond als hij 2 boze blikken van ons krijgt en hij grinnikt. Dan begint de film. In het begin is het een beetje saai maar daarna wordt het wel iets leuker. Maar eigenlijk heb ik horror films nooit leuk gevonden. Ergens in het midden van de film, komt er een schrik moment en ik grijp meteen naar de hand van Anwar. Hij glimlacht en wrijft over de bovenkant van mijn hand. Aan het einde, laat ik zijn hand los. 'Sorry als ik je een beetje geplet heb.', grinnik ik. 'Maakt niks uit, ik vindt het niet erg ' knipoogt hij naar me en ik voel mezelf warmer worden.

Ik hoor de jongens nog wat praten. Maar ik ben nog al moe geworden en ik voel mezelf langzaam in slaap vallen. Na een tijdje, wordt ik weer wakker en merk dat ik in mijn eigen bed lig. Ik kom overeind en zie Anwar zitten. 'Hey slaapkop.' lacht hij. 'Hey hoe kom ik hier?' vraag ik. 'Ik heb je naar boven gebracht.' Anwar moet blozen. Hij is zo zo leuk. 'Dankje.' glimlach ik en hij glimlacht lief terug. 'Ga anders nog maar wat slapen, je was best moe geloof ik.' zegt hij en ik knik. Snel kleed ik me om en kruip weer onder de dekens. 'Welterusten.' zegt Anwar maar ik ben te moe om iets terug te zeggen. Hij sluit de deur achter zich en ik hoor hem de trap af lopen. Ik leg mijn telefoon aan de op lader en val meteen in slaap.

Ik wordt ergens na 12 uur wakker. Ik klim me bed uit en loop naar de badkamer maar blijf stil staan bij de deur als ik stemmen hoor praten. 'Je moet echt op passen met me zusje hoor.' Viktor zeggen en sta stil vlak bij de deur van mijn slaapkamer.

Het is eventjes stil. Zou ik naar buiten gaan? Ik leg mijn hand op de deur klink en open de deur. De twee jongens kijken geschrokken op. Anwar en Viktor staan er. 'Je kan het ook zeggen als ik er bij ben.' zeg ik. 'Zat je ons af te luisteren?' vraagt Viktor. 'Ik werdt wakker en hoorde jullie praten.' verdedig ik mezelf. 'Maar waarom moet hij op passen?' vraag ik. De jongens blijven stil. 'Ach laat ook maar.' mompel ik en loop naar de badkamer waar ik eigenlijk naar toe wou gaan.