Actor's best Writer (On Hold)

Untitled Part 4

Chapter 4

Four years later

I was busy reading a story when suddenly someone tap my shoulder.

"You're reading that book again? Hindi ka ba nagsasawa? Halos araw-araw ko na lang yan nakikita sa'yo." -I smiled at him. Nagsasawa? Siguro napapagod pero nagsasawa? Imposible. "Ibang klase ka talaga." -my smile fade when I heard the word that came out from his mouth.

"Yeah. I'm unique. Peculiar. Different. What else?" -medyo inis na wika ko.

"Bipolar." -sinamaan ko naman ito ng tingin. "Ito naman joke lang si bestfriend talaga. Pero seryoso, ano ba kasi yang libro na yan and it seems so especial to you na ginagawa mo ng hobby araw-araw? Pahiram nga." -walang ano-ano'y kinuha ng mokong ang hawak kong libro. Aba awalang hiya.

"Actor's best Writer. Hmm, kaya naman pala na-aadict ka, title pa lang ang ganda na. Oh sya bestfriend, pahiram muna ah? Paalam." -at dali-dali naman siyang tumakbo.

"ALDOUS!" -walang yang kumag na 'yon. Ni hindi pa nga ako pumapayag na hiramin niya yung libro ko eh. Aish!

Aldous Rupert Herrera, ang kaisa-isang taong umintindi at tumanggap sa akin kahit na may pagka-bipolar ako. Simula kasi ng lumipat at manirahan kami dito sa Hong Kong, nagbago na ako na kahit ang mga magulang ko eh napansin ang pagbabago sa akin. Masyado na daw akong masikreto, hindi na daw ako yung dating ako na parating lumalapit sa kanila kapag may problema ako. Pero dahil kay Aldous, nanumbalik na rin ang tunay na AKO na matagal ng hinihintay nila mama. Si Aldous lang ang nagtiyagang kausapin at kaibiganin ako kahit na masyado akong mataray at straight kung magsalita.

Dahil sa wala na akong mabasang libro na inagaw ng magaling kong kaibigan ay binuksan ko na lang ang computer na si Aldous at si Aldous lang ang gumagamit. It has been 2 years since I open my account. Kung hindi kasi dahil sa isang book publishing company eh hindi na ako magbubukas pa ng mga site dito. 2 years after kong pumunta rito sa HK when an unregistered number called me, and to my surprise it was the CEO of the publishing book na magpa-publish ng kuwento ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko that time, yeah I admit, pinangarap ko rin na sumikat at madiscover at ma-publish ang mga sinusulat ko sa wattpad pero ewan, wrong timing lang siguro yung kompanyang tumawag sakin pero dahil sa pangungulit nila eh pumayag na rin lang ako. And the book I was reading always and the same book that my fugly friend took earlier was my own book pero no one knows that I had already publish my own book dahil unang-una, nakiusap ako sa kompanya na huwag magbibigay ng clue tungkol sa author ng librong iyon at ikalawa ayokong malaman at magkaroon ng clue ang mga kaibigan ko na AKO, SILA, at KAMI ang bida sa kuwentong ginawa ko.

"Wow bestfriend! Andaming notifs ah. 3362? Pati message 972? Aba-aba, andami naman ng nakakamiss sa'yo sa Pinas." -gulat naman akong napatingin sa mokong kong kaibigan na bigla-bigla na lang sumusulpot. "Ako na magbubukas para sa'yo." -hindi pa man ako nakakasang-ayon ng kunin na niya ang mouse at dali-daling binuksan ang mga notifs ko---my YAHOO mail notifs.

"Aira Bee? Diba ito yung----asdfghjkytrev" -I immediately shut his mouth. Sht! Mikael, why are you so omfg. You didn't think Mikael, you didn't think. "Ikaw si? Sulat mo yung? Wow! Bestfriend, I'm so very proud of you." -akmang yayakapin niya ako ng harangan ko ito ng mga kamay ko.

"Yes, I wrote that story. Happy? Pwede bang wag kang maingay?" -tumango-tango naman siya at nagpatuloy ulit sa pagbabasa ng mga notification pati na rin ng mga messages.

"Waaaaaaaah beeeeeeeeest sikat ka naaaaaaaaa at mas sisikat ka paaaaaaa" -kunot-noo naman akong tumingin sa kaniya. Oh? "Eto naman, di ka masaya?"

"Best naman eh, basahin mo kasi tong Email sa'yo ng Libook pub. Company dali." -dahil sa Curious ako eh binasa ko na lang ang pinapabasa niya.

From: Libook Publishing Company

Good day, Miss Aira Bee. On behalf of our organization we would like to ask permission to you regarding on your book entitled "Actor's Best Writer" because one of the most influential and famous cinema production inc. wanted to make your book a movie. We, Libook publishing company asking your cooperation and assurance about this. Thank you.

"Waaaaaaaah bestfriend. Ano payag ka ba? Payag ka ba? Sige na best, pag naging movie tong libro mo, sabay tayong manon--"

I cut him off "Ayoko." -tila nagbagsakan naman ng langit at lupa ang mukha ng kumag. "Ayoko dahil ayoko. That's final."

"Bakit naman Mikael? This is your chance. Chance mo na 'to para sumikat tapos tatanggihan mo pa?" -tiningnan ko naman siya sandali at nagsalita muli.

"My decission is final, and that is NO. Just log-out the computer when you're done." -at dali-dali akong tumaas sa kwarto pero hindi pa man ako nakaka-tatlong hakbang sa hagdan ng magsalita pa ulit ito na dahilan ng pagpatak ng luha ko.

"Ayaw mo ba dahil ayaw mo? O ayaw mo dahil ayaw mo nang bumalik ang nararamdaman mo para sa bidang lalake sa istoryang isinulat mo?"

"You're so selfish. Akala ko ba walang taguan ng sikreto? Tss kung hindi siguro ako na-curious sa librong binabasa mo araw-araw eh hindi sana kita makikilala pa ng lubos. Almost 4 years na tayong magkakilala at sa apat na taon na 'yon, apat na taon mo rin akong pinapaniwala sa mala-tragic na kuwento mo. Hindi lang ako, even your parents. How could you? Pa'no mo nagagawa sa pamilya mo yun? You let them believe that you're really suffering from a desease and the worst thing is? You let them believe that you have an amnessia. Yes, I'm already done reading your story---the whole story of YOURS. Ewan di ko alam kung magag---"

"Yes, I'm selfish. I'm a liar. What else? But that doesn't mean I'm the bad person here. I just do it for myself. Selfish na kung selfish pero ayoko ng masaktan ulit."

After I said those words, I immediately run towards my room and locked the door. Am I that really selfish? But I just do it because I don't want to feel the pain anymore. I'm tired being tired. I'm tired on crying, I'm tired on pretending, and I'm tired on lying. Maybe this is the time, the time to let go and to move on.