My Lady Boss

PROLOGUE

Celestine P.O.V

Hayyyy, Sa wakas nakauwi na rin akooo matapos ang mahabang pila sa counter.

Pagkalapag ko ng grocery sa lamesa. Nakarinig ako ng yabag ng paa pababa papunta dito.
I'm sure si Kuya 'yan.

Kumuha muna ako ng tubig sa ref. Parang nauhaw ako doon sa pamimiling iyon ah. Grabe!

“Oh? Celess, namili ka nanaman? Kakapamili mo lang last week ah.”

Saktong umiinom ako, muntik ko nang maibuga sa pagkagulat. Yung boses na 'yun...

Yun yung nagbigay kilabot sakin. Naibaba ko ang baso at hinarap sya.

“Surprise? No, I think you're not. Why can't you give me your welcoming hug.”

Kakaiba na sya ngayon,. Hindi ko na makita yung Maine na nakilala ko noon.

She look too differently now.

“Y-your—”

Bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay naunahan na nya ako.

“You see me right? I'm kicking alive. Nandito ako para pagbayarin ang mga utang nila.” I smiled Demonly.

***

Naupo kami sa salas. Hanggang ngayon di pa rin ako makapaniwala na si Maine ang kaharap ko ngayon.

“Kailan ka pa dumating?” tanong ko para naman mabawasan ang Awkwardness dito.

“Kanina lang,.” matipid nyang sagot.

“Paano mo nga pala nalaman na nasa Supermarket ako at namimili ng grocery?”

“Just so you know, tinext lang sakin ni Kuya kung nasaan ka. And paano ko nalaman na namimili ka ng grocery?. What else would you do inside that supermarket if you'll not going to buy groceries?”

Oo nga naman. Napaisip ako doon ah.

“Matulog ka na, maaga pang pasok natin bukas.”

“NATIN?! Nakapag-enroll ka na?”

“Yah, I only leave for somewhat reason, and that reason is the vacation in out of this country.”

“I thought you we're gonna continue your studies in New York?”

“Nope, nagbakasyon lang naman ako. ”

“Pero—”

“Celess, do you have a problem with that?”

“Kasiii, ate! What if you make a trouble?”

YES! She is my sister.

“Trust me.” saka sya ngumiti ng pagkalapad lapad na nagbigay kilabot at takot sa akin.

**

Maine P.O.V

Maaga akong gumising at para makapasok na. I'm too excited.

Yung dating binubully,

Sinasaktan,

Minamaliit,

Yung mga taong sinasabihan ako ng ‘Ugly Duckling’.

NGAYON,

The only lady you should never dare to mess with,

The lady that turns into
‘Beautiful Swan’

Sounds cliche’ right? But this is different,. That you will ever know.

Ipaparamdam ko sa kanila kung ano ang naranasan ko noon. Ipaparamdam ko kung gaano kasakit ang naramdaman ko noon.

Tumigil na ako sa pagdadrama at nagayos na ng aking sarili.

Hang in clothes? Check.✔

Stilleto high heels? Check.✔

Fit trousers? Check. ✔

Assembly Curly Hair? Check.✔

Fake Eyelashes? Check. ✔

Eyeliner? Check. ✔

Slight Foundation? Check. ✔

Shiny Pink lipstick? Check. ✔

Beautiful Face? CHECK na CHECK. ✔✔

Lumayas na ako sa kwarto ko at bumaba na para pumunta na sa University. Actually? Tapos na ako, and the fact that I already graduate in New York last week.

Mas nauna pa ang graduation nila kesa sa amin. Before the week of my graduation, nakagraduate na sila. Kaya na-late ang pagpunta ko dito sa Pinas.

But anyways, Hindi na ako kumain, direretso na ako noh.
Sumakay na ako sa kotse ko.

Marahil kayo ay nagtataka kung bakit ako ay pupunta pa sa school?

Honestly, di ako nag enroll dun. I made an excuse for myself dahil baka hadlang pa ang magaling kong kapatid sa aking mga plano.

Papunta ako sa University ngayon dahil may isang mahalagang Okasyon.

*Phone Vibrate*

From: Abby

  Hey, Meng! I heard your back! Nasaan ka na ba?  Remember, It's our FIRST REUNION. So, don't be late. Keepsafe, girl!

*message read*

Yeah, you heard it right. May reunion kami ngayon. So, this is my chance. *smirk*

Habang nagdrive ako, may natanaw ako ditong parang pamilyar na kotse. Huminto ako, at... AHA!

I'm not mistaken, I know.

Lumapit ako ng konti at huminto sa tabi nya, I mean yung kotse.
Napansin nyang kanina pa ako nakahinto sa gilid ng kotse nya.

Ibinaba nya ang window at hinihintay na ibaba ko rin same as he do. Pero, Hindi ko ibinaba sa halip ay bumusina ako.

Kahit mga jeepney driver mapa-tricycle man. Alam na yon. In short, that's a signal.

Hinamon ko sya ng karera, since kami lang naman ang nasa roadway ngayon. Ibig sabihin wala masyadong sasakyan, kyndi kami.

Nakita ko syang nag-smirk at saka itinaas na ang bintana saka bumusina. Oh, that's the signal.

Pagka green nung stoplight ay nagpaunahan na kami sa pangangarera ng kotse. Minsan nauuna sya, kaya I blocked his way saka itinodo ko ang speed ng sasakyan. Minsan nauunahan ako, pero sa pagkakataon ngayon, narating namin ang isang highway which means we need to stop kasi baka maaksidente kami. Mahirap na.

So, I won. AKo ang nanalo. Saktong nasa tapat ng gate ang kotse ko which only mean na malapit na kami sa University.
Kaya doon na ako dumeretso at nagpark malapit sa may building.

I miss this place pero walang magandang alaala ang nangyari dito...

Nagpark na rin sya ng kotse at bumaba mula sa kanyang sasakyan. Sumandal sa pintuan ng kotse nya at iniintay akong lumabas mula rito sa sasakyan ko.

Inihanda ko ang sarili ko. Wala na ang DATIng maine na nakilala mo, I'm the NEW version of Maine.

Bumaba na ako ng kotse, magkatabi lang naman ang kotse ko at ang kotse nya. Kaya, naglakad ako papunta sakanya.

O_______O   <— Itsura ni Alden.

Ako? I proudly face him with my sweetest smile.

“Long time no see, Alden” An evil smile form into my lips.

Yes, He is Richard Faulkerson. Ang kauna-unahan sa listahan kong ‘revenge lists’ .

“Your back.” Mahinang bulong nito na sya namang aking nadinig.

“Yes, I'm back. And I'm here for my revenge.”

******

Story Made by: Joyce Nicole
Coyright ©2016
All rights reserve.