BABA?!

9 3 0
                                    

(Hatırlatma)
Daha 2 saat var bende biraz kestirebilirim...

ALEXİS'İN ANLATIMINDAN

"Alexiiiis"
"Kızııımm"
annemin bağırmalarına karşı yavaşca yatakta doğruldum ve biraz oturdum.
Birden annem odaya daldı

"Kalktınmı bitanem?"

"Hayır anne hala uyuyorum,oturuyorum ya burda!"

Kusura bakmayın ama ben yeni kalktığım zamanlar da ve eğer açsam biraz sinirli oluyorum,tamam biraz değil çok sinirli oluyorum.

"Off kızım hadi kalk güzelce çiçekli elbisenin giy"MULTİMEDİA

"Elbisemi? Çiçekli olan bide???etek giyseem?"

"Alexis sana ne dediysem onu yap daha masayı hazırlicaz sende salata yapıcaksın hadi kızım"

Ne? Yemek daha tam hazır değilmiydi?
Ben acıkınca ne kadar sinirli olurum bilir annem ah ah şu misafirler yüzünden(!)

Bu konuşma gerçekte de yaşanmıştır!!!
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
"Tamam anne çık hadi giyincem"

"Aa kıza bak küçükken ben senin azmı-"

"Anne! O zaman küçüktüm beni utandırmayı kesermisin lütfen?!"

"Tamam hadi çabuk gel"

Elbisemi üstüme geçirdim saçların zaten sabahtan maşalıydı o yüzden elimle biraz kabarttım parfümümü sıktım.Koridorda inerken bi yandan da şarkı mırıldanıyordum

"You and me got a whole lot of HİSTORY

We could be the greates team that the world has ever seen

You and ne got whole lot of HİSTO-!!!!

birden birine çarpmamla merdivende dengemi kaybettim tam düşüyodum ki iki kol belimi kavradı.

" Sesin güzelmiş"

Kafamı kaldırdığımda yakışıklı bir çocukla karşılaşmayı beklemiyodum.Gözleri de bal rengiydi

"Hey iyi misin???"

"Ah evet teşekkür ederim b-beni tuttuğun için ve iltifatın içinde saol"

"Sen Alexis olmalısın öyle değilmi?"

Evet anlamında başımı salladım ama hala fazla yakındık.Gözlerime dalıp gitmişti şapşal.

"Şey,artık belimi bıraksan olurmu arada lazım oluyoda:D"

"Ah tabi özür dilerim yemek hazırdı sanırım gel hadi "

Belimi birden bırakıp elimden çekiştirmeye başladı.Salona gelince sadece bir erkek olmasına şaşırmadım denemez doğrusu.

"Baba bak bu Alexis"

Sanki ben kendimi tanıtamazdı------ ne dedi o?!

Baba mı dedi o?
Baba dedi!
BABA?!
"Merhaba kızım ben Jeremy tanıştığızımıza memnun oldum"
"Ah merhaba efendim izninizle anneme yardım edeyim"

Mutfağa doğru ilerleyip dolan gözlerimi elimle sildim.
Annem çekmeceden çatal çıkarıyodu 4 tane çatalı çıkarınca

"Anne? 4 kişi değiliz Jeremy amcanın karısı yokmu?"

"Ah tatlım sana birşey söylemem gerekiyor."

"Dinliyorum anne noldu?"

"Jeremy'nin eşi 8 yıl önce vefat etmiş tatlım."

"Ne?! Ah Tanrım bu çok acı!"

"Evet tatlım o yüzden Justin'e bu konuları hatırlatmanı istemiyorum,tamam mı?"

"Tabi tabi bahsetmem."

durumuna üzülmüştüm,cidden üzücü bi durumdu.
Masayı hazırladıktan sonra Justin ve Jeremy amca yemek odasına geçtiler.

Herkes oturunca bende boş oldugu icin Justinin karşısına oturdum.
Jeremy (artik boyle dicem)
Boğazını temizledi ve konusmaya basladi
"Cocuklar biz Sophiayla konuştuk ve evlenmeye karar verdik."
"Ne?!"
"Ne?!" Justinle aynı anda bağırdık.

"Siz delirdiniz mi be?!böyle birşey olamaz! ben odama gidiyorum!"

"Alexis fazla abartıyosun otur saygı çerçeveni aşıyosun!"
diye sesini yükseltti annem.
Hışımla yerimden kalktım ve ona döndüm "Sen,sen nasıl bir kadınsın! Hiç mi gururun yok?! Evlenmek de ne demek?!"

Annem yerinden hızlıca kalktı ve suratıma bir tokat geçirdi.
Justin birden ayağa kalktı Jeremy de ayaklanmıştı onlardan tiksindiğim için çok fazla bakmadım hızlıca vestiyerden telefonumu ve kulaklığımı aldım üstümde elbise olmasını umursamadan dışarıya çıktım.
Yanaklarım gittikçe ıslanırken silme gereği duymadım.Kulaklığımı taktım ve rastgele bir müzik açtım
(Arkadaşlar oyuncular yabancı olsa da türkçe şarkı da koyucam rahatsız olucaklar okumasın lütfen)
Model- Yanlızlık senfonisi açarak okuyun

Anladım sonu yok yanlızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böylemiydim
Bilmiyorum sanki
Dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan
Alışır zamanla
Kırılıp incinmeye
Çünkü olan yıkılıp
Yıkılıp yeniden
Ayağa kalkmak
Yanlızlığım yollarıma
Pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme
Nöbette bekliyorum bekliyorum
Bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum

Başım dönmeye başladı ah hayır!annem yüzünden ilaçlarımı almayı unutmuştum!!! Birden ayağım takıldı yalpaladım ve bir barın önünden geçerken yere yığıldım kolum ve bacağım yüzülürken son hatırladığım şey birinin beni kucağına almasıydı...

Sizce Alexisi kucağına alan kimdi???


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 08, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SELFİSHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin