Harvey's Pov
Bakit kasi ang lampa ng babaeng ito...ewan ko ba kung bakit naging bestfriend ko ang engot na ito...
*Flashback..*
"Mah!,nakagraduate na naman ako,pwede ba sa Manila naman ako mag aral..."
"Sige,basta good boy ka ha"..
"Mah!,Im not your baby anymore"...
"Sige,papahanda ko na kay Pasing ang mga damit mo.."..yes...buti naman...
"Papa,mukang busy ka dyan ah!"...lagi naman kasi syang nasa study table nya,ano pa ba eh di trabaho na naman...
"Son,I need to work hard,ayoko nang maligmok ulit tayo,di sa lahat ng oras tutulungan tayo ng pamilya ng tita Jena mo...
"Nasaan po ba si Tita Jena,gusto ko po personal ko syang makausap..." sabi ko kay Papa.
"Ay!,nasa manila sya...sa isang linggo pa ang dating nya dito..."
"Ahhh!,ganun po ba"...sayang,ambait naman ni Tita Jena,kung di dahil sa kanya baka na lugmok na kami at nawala ang farm na ito sa amin..
"Ahh!,oo nga pala,Pa! sa Manila na nga pala ako mag aaral.."
"Nakapagpaalam ka na ba sa mommy mo"...nilingon nya ko at binitawan nya ang blue print na hawak nya,architect kasi ang dad ko..
"Harvey,nakatira sila sa Alcantara Subdivision,kanila yun.."
"Hanapin ko na lang po Dad pagkapunta ko ng Manila"
End of Flashback...
Kaya dun ko sya nakilala,kung di dahil sa pamilya nya baka lubog na kami sa utang..
"Hoy!,Jhaisey,ambigat mo pala..."..ansakit na ng likod ko..
Di pa rin sya umiimik,tss!...akala ko pa naman maasar ko na sya...
Nilingon ko sya mula sa likod ko at ayun kaya pala di nasagot,bagsak na sya...Ahhaha,ang engot nya talaga,nakatulog na,malapit na kami sa bahay namin,ang hirap naman kung ibabalik ko pa sya sa kanila,ang hassle kaya nun...Yeka!,may kotse nga pala sila,ipasundo ko na lang kaya...
Aishhh!,wag na nga...natanaw ko na ang gate namin...
"Manang!,pabukas po ng gate"...tawag ko kay manang...ahh!,ang bigat nya...ansakit na ng likod ko..
"Sir Harvey.."..binuksan nya ang gate,nagulat sya na may bitbit akong babae sa likod..
"Sir magagalit si Ma'am,dahil nagdala ka ng babae dito..."...tss!,di ko na lang sya pinansin...di nya alam na kaibigan ko itong isang toh!..
"Mom"..sigaw ko..
Nakita ko si mama na lumabas sa kwarto nya,at bumaba sa hagdan..
"Harvey!,sino 'yang babaeng dala mo"...mukang di nya napansin na si Jhaisey to..
"Ma,si Jhaisey to!,pakihanda naman Yaya ng guest room.."..sabi ko at inilapag muna sya sa sofa...parang bagay lang ah!,ahahha..
"Sir Harvey okay na po"..binuhat ko sya at inakyat na sa guestroom...nahirapan pa nga akong iakyat sya..
Buti di sya nagising...Nailapag ko na sya sa kama,at inilagay na ang kumot sa kanya...pero bakit parang ayoko pang umalis...
Tiningnan ko ang muka nya,ampaya pa nya matulog,pag gising naman ang ingay ingay...
"Dad!"...napahinto ako sa paglalakad palabas ng marinig ko syang humikbi...
"Dad,please comeback!"...nakikita kong kahit tulog sya,nahihirapan sya...Miss na nya talaga ang Papa nya..
"Shhh!,andito lang ako"...sabi ko kahit alam kong di nya ko naririnig..
*Kinaumagahan...*
Jhaisey's Pov..
Nagising ako sa sinag ng araw,minulat ko ang mata ko at bakit parang iba ito sa kwarto ko sa mansion ng lola ko...Hala asan ako...
Naalala ko naman yung kahapon...si Harvey..
Mukang nasa bahay nya ko..
"Harvey!",tawag ko sa kanya pag kalabas ko ng guestroom..
"Oh!,gising ka na pala Jhaisey"...malamang gising na,kapag tulog nakapikit diba?...ayy!,ang bastos ko naman ata..
"Tita Helen,thankyou po for letting me to sleep here.." sabi ko at nagbeso kami...
"Naku!,iha!,you'll always be welcome here..."
"Tita,si Harvey po?"..nakakapagtaka kasi wala sya..ay,teka baka nag aalala na sina mama at kuya..
"Tita,salamat po talaga sa lahat,kaso kailangan ko na pong umalis baka po nag aalala na sina mama..."..sabi ko at nagmadaling mag paalam kaso bigla na lang umimik si tita..
"Wait up!,Jhaisey,nakapagpaalam na ko sa mama mo kagabi bago ka pa dalhin ni Harvey sa guestroom..."..ahh!,ganun pala..
"Ahh!,pasensya na po kung nagpanic.."..
"Dito ka na mag lunch"...
"Lunch?"..ano bang oras na..
"Ahaha!,mukang di mo alam na tanghali ka na nagising sabi kasi ni Harvey,ehem ehem..*Ma,wag nyo muna gisingin si Jhaisey..*"
Ahahah,ang cute ni Tita...
"Baliw talaga si Harvey..Tita,salamat na lang po,kaso may gagawin pa po kasi ako"...pagpapaalam ko sakanya..
"Ahhh,ganun ba iha!,oh sige,kung yun ang gusto mo"..
"Salamat po talaga Tita"..sabi ko at niyakap sya...
"Bye po!,pakisabi din po kay Harvey na Thank You"...sabi ko at lumabas na ng magara nilang bahay pero mukang mas malaki parin yung samin...
Nagpasundo ako kay Manong Roger,driver namin..
"Kuya,mamaya na po ako uuwi,pakisabi na lang po kay mama,na may dinaanan lang ako"...sabi ko kay manong ng nakatingin sa labas...
"Pero Princess!"...hayy!,ano pa bang aasahan ko malamang pipigilan ako ni manong..
"Please!,manong promise di ako magpapagabi"..sabi ko na nagbliblink pa ang cute eyes ko...
"Sige!Princess"...princess tawag sakin ng mga yaya at syempre ng mga driver namin...kay kuya naman young master...
Bumaba na ako sa car at nauna na umuwi si Manong,gusto ko kasi talaga pumunta sa lugar na yun....miss ko na talaga ang spot na yun
"Dad!,Daddy!,nakakainis ka daddy..."sigaw ko sa malawak na palayan dito sa may taas ng hill...puro puno dito,naalala ko dati nung naglalaro kami ni kuya dito...
"Sana,proud ka sa Princess mo dad,lumaki na kong maganda dad,At miss na kita"...sigaw ko ulit...naiiyak na talaga ako....bigla na lang umulan...nakikisabay sa lungkot ko ngayong araw...pero teka bakit parang di ako nababasa,tumingala ako at nakita ko sya may hawak ng payong...
"Gusto mo ba magkasakit ha"..
"Anong ginagawa mo dito,paano mo nalaman ang lugar na ito..."
"Sinundan kita naiwan mo kasi cap mo oh.."..inabot nya sakin yung cap na bigay ng dad ko,buti na lang nabalik nya..
"Thank you"...sabi ko at bigla na lang akong nawalan ng malay..
Ang naalala ko lang ay nasalo nya ko sa pagkakahimatay ko...Isa lang nasa isip ko...Dad

BINABASA MO ANG
IM STUCK IN MY BESTFRIEND'S HEART
Teen FictionThis story,is usual... May dalawang taong magbestfriend Si Jhaisey at Harvey.. Kaso si Harvey may mahal sya na di nya makalimutan... Pero hindi ito alam ni Jhaisey at dahil doon...naging dahilan ito ng pagkakalamat ng friendship nila... Di magawang...