yıl 2009’du. sabah 8 gibi arkadaşımın çıkardığı seslere uyandım. okula gitmek üzere hazırlanıyordu. makyajını yaptı, eşyalarını topladı. ben de kapıya sırtımı dönerek yatakta uzanmaya devam ettim. biraz telefonumla oynadım, uykum da kaçmıştı zaten. gözlerimi kapatıp kendimi uyumaya zorlayayım bari diye düşünürken arkadaşım odaya girdi (sırtım hala kapıya dönüktü). benim de gözlerim kapalı, arkaya dönecek mecalim yok. arkadaşım yatağa ellerini dayadı, üzerime eğildi, saçları göz kapaklarıma ve burnuma değdi “ben çıkıyorum” dedi, sokak kapısını çarpıp gitti. aradan 30 saniye geçti, ben de kalkayım bari dedim ve koridora çıktım. çıkmamla pijamalı, yeni uyanmış arkadaşımla karşılaştım. elim ayağıma dolandı, korkudan kalbim duracaktı. “sen çıktın ya şimdi!” dedim ve “manyak mısın be şimdi uyandım” cevabını aldım.
