This is

Hoofdstuk 25

Yasmina's pov*

"Hey Benthe!" zeg ik als ik de ziekenhuis kamer binnen loop omdat ik Sophie kom op halen. Sophie moet al naar huis maar Benthe moet nog even blijven voor speciale redenen.

"Hey Yas!" zegt Benthe. "ik voel mij ook gewaardeerd" zegt Sammy. "mwm houd ook van jou Sam"lach ik. Sammy gaat naast Benthe op het bed zitten. "Houd jij niet van mij?" vraagt Sammy. "ja dag nee weet je hoeveel pijn ik heb geleden door jou mongool" lacht Benthe en ik lach zachtjes. Sammy geeft Benthe een kusje op haar hoofd.

"Oke is Sophie klaar?" vraag ik. "ja haar tas staat daar, en nog bedankt Yas" zegt Sammy. Ik pak de tas uit de hoek. "moet ik even meelopen met haar naar de auto?" zegt Sammy. "uh nee hoeft niet gaat lukken, blijf maar bij Benth" zeg ik. Ze knikken beide. "echt bedankt Yassie" zegt Benthe. ik glimlach. "ik ben er altijd voor je dat weet je" zeg ik en ze glimlacht.

"byeee" zeg ik als ik Sophie heb opgepakt en de kamer uit loop.

---

Ik kom thuis aan en stap de auto uit als ik gelijk Sophie haar tas mee pak. "hey babe"zegt Jack als hij mij ziet en naar mij toe loopt. Ik geef hem een kusje en hij glimlacht. "hey JJ" zeg ik hij zwaait Mongolisch.

" kan een van jullie twee Sophie uit de auto pakken?"vraag ik. "natuurlijk" zegt Jack en doet de achterdeur open terwijl ik naar binnen loop. Beide Jacks lopen achter mij aan en ik zet de tas naast Luke zijn box. ik kijk naar Luke en glimlach. "Waar wil je dat ze is babe?" vraagt Jack. "uhm"zeg ik niet wetend waar we haar moeten leggen. "leg haar bij Luke" zegt Johnson en we knikken.

Ik ga op de bank zitten en de Jacks komen erbij zitten. "ik heb honger" zeg ik. "damaak je wat te eten" zegt Johnson op een duh-stem. Ik kijk Jack aan met lieve glimlach. "please baby?" vraag ik. Hij schudt zijn hoofd. ik kreun en sta op. Ik loop rustig naar de keuken en zoek voor eten. "BABE WAAR IS AL HET ETEN GEBLEVEN"Schreeuw ik. "in mijn buik" zegt hij. Ik zucht. "ik moet dan even naar de winkel" zeg ik als ik terug loop naar de woonkamer. "oke" zegt hij. "Jack let goed op beide oke! Sophie kan niet elk moment gaan huilen omdat ze honger heeft, maak dan een flesje voor haar! zorg ervoor dat Luke haar geen pijn doet okay?" zeg ik. "het komt goed princess" zegt Jack.

"babe als er wat gebeurd met Sophie he, dan maakt Benthe ons beide echt af" zeg ik streng. "het komt goed babe er gebeurd vast niks" zegt Jack. "Jack, Yasmina heeft gelijk! Benthe is mijn zus ik kan het weten, ook al heeft Sophie een klein krasje op haar hoofd, man je bent dood"zegt Johnson.

Ik ga naar de winkel en als ik daar aankom pak ik gelijk snel wat te eten niet vertrouwend wat Jack nu allemaal uitspookt met Sophie. Ik loop ook even naar de chips afdeling en pak wat Lays american bbq en wat Doritos voor als Benthe weer eens langs komt, die is letterlijk verslaafd aan die dingen net zoals Johnson. Ik pak ook wat eten voor vanavond en pak wat babyfood,en wat luiers.

Ik loop naar de kassa en reken snel af en ga naar mijn auto waar ik in laad en snel weer naar huis rijdt.

Als ik thuis aan kom zie ik de Jack boven aan de trap staan. Johnson is nergens te bekennen. Jack heeft beide, Luke en Sophie, vast. Ik glimlach breed. "BABY" schreeuw ik dan uit en Jack schrikt zodat hij Luke en Sophie van de trap af laat vallen. ik begin te gillen. "JACK OMYGOSHHHHH" schreeuw ik. ik begin hevig te ademen. "JACK SOPHIE!!! BENTHE EN SAMMY VERMOORDEN ONS!!!" Schreeuw ik. ik begin te hyperventileren. Jack rent dan gelijk op mij af. "omygosh baby, het zijn poppen rustig, ze zijn beide aan het slapen op ons bed baby! rustig adem met mij mee"zegt Jack. Johnson komt te verschijn met een camera. "sssh princess" zegt Jack als hij mij knuffelt. Na een tijdje word ik kalm en sla hen gelijk. "DAT IS NIET GRAPPIG" schreeuw ik zowat uit. "rustig Yas, het was maar een prank" zegt Johnson die de camera uitzet. Ik sla hem nog een keer voor zijn hoofd. "ik ben een moeder, en die grap is dan niet leuk!" zeg ik. "het spijt ons princess" zegt hij en geeft mij een kus op mijn kruin als hij mij van achter vastpakt bij mijn heupen.

Benthe's pov*

"heb je al meer gehoord?" vraag ik aan Sammy als hij de kamer weer komt in lopen. "nee"zucht hij. 'ik mis Sophie nu al" zucht ik. Sammy komt bij mij op bed liggen en ik leg mijn hoofd op zijn borstkas. "het komt vast goed babe"zegt Sammy. ik zucht en knik. "ik wil hier echt weg uit dit verdomde ziekenhuis" zeg ik. Sammy lacht zachtjes. "Het komt goed baby" zegt Sammy. ik kijk op en hij glimlacht. Hij leunt in en geeft mij een kusje.

"heb je nog een beetje nagedacht over je ouders?" vraagt Sammy na een kleine gemakkelijke stilte waarin we van elkaars gezelschap genieten.

"nee niet echt" zeg ik eerlijk. " Ik wil ze het wel geven, maar ook niet, want zo raakt Sophie aan hen gewend en krijg ik zo weer ruzie met ze en dat wil ik Sophie niet aan doen" zeg ik. "maar het is ook slecht als ze ze helemaal niet kent" zegt sammy. Ik zucht. Ik leg mijn hand op zijn borstkas en kijk hem aan. " Ik weet niet" zeg ik. Ik begin figuren met mijn vingers op zijn borstkas te maken. hij kijkt naar mij maar we zeggen beide niks. We zitten beide na te denken over de situatie.

De dokter komt binnen en ze glimlacht naar ons beide. "jullie zijn echt een schattig koppel" zegt ze en wij glimlachen breed. "dank u wel mevrouw" zegt Sammy. "Ik heb u wat te vertellen, u moest langer in het ziekenhuis voor een speciale reden" zegt de dokter. "ja"zeggen we beide tegelijk.

"u heeft tijdens de bevalling erg veel bloed verloren en dat kan erg ernstig zijn" zegt de dokter.We knikken beide. "is er iets aan de hand?"vraagt Sammy bezorgd. De dokter glimlacht zwakjes. "Sophie kan in de toekomst last hebben van ademhalingsproblemen, zoals Ashtma." zegt de dokter. Wij knikken."Dat is niet heel erg toch"vraag ik. De dokter schudt zijn hoofd. "nee, gelukkig niet" zegt de dokter en verlaat de kamer. we kijken elkaar beide verbaasd aan. "WAAROM MOEST BENTHE LANGER BLIJVEN?" schreeuwt Sammy na. "geen reden ze mag gaan"zegt de dokter. We kijken elkaar  nog raarder aan, maar laten het gaan

"baby" zeg ik als ik we naar de auto gaan. "mwm" zegt hij als hij op mij neer kijkt. ik pak zijn hand vast. Hij intertwined onze vingers en geeft mij een kusje op mijn kruin. "ik heb pijn" zeg ik. Hij merkt dat ik net als een pinguin loop. Hij lacht en zwiebt mij dan van mijn benen en tilt mij op in bruidsstijl. 'op naar de auto" zegt hij met een brede glimlach.

We rijden niet naar Yasmina en Jack hen huis omdat we Sophie eerst ophalen. "babe" zegt Sammy. "ja" zeg ik. "Em heeft al allemaal spullen zoals luiers enzo voor ons in gekocht" zegt Sammy en ik knik. Sammy pakt mijn hand vast tijdens het rijden en geeft mij een kus op mijn knokkels. "i love you" zegt hij. "and forever will" zegt hij als hij mij aankijkt tijdens het rijden. We staan even stil en ik geef hem een snelle kus. "i'll forever love you"

Hij kijkt mij aan en glimlacht breed.

We komen aan bij Yasmina en Jack hen huis en we stappen uit. Sammy pakt mijn hand en we lopen naar binnen aangezien we een sleutel hebben. We lopen naar hen woonkamer. we zien daar Jack en Yasmina zoenen. "benthe bescherm je ogen" zegt Sammy en ze schrikken beide op. "jezus" zegt Jack. " sorry man, we kwamen voor onze dochter" zegt Sammy. Yasmina zucht. Jack en Sammy lopen naar boven. Ik grijns naar Yasmina en ze begint te lachen. "SHE WAS GONNA GET IT" schreeuw ik, maar net als Sammy en Jack van de trap af komen lopen. Yasmina slaat mij en we lachen. De jongens lachen alleen maar mee. "hey bro you can get it too" zegt Gilinsky. "ha hij dacht het" zeg ik. "6 weken wachten! Sophie heeft wat veel bloed verlies veroorzaakt" zegt Sammy en ik sla hem. "mwm sorry baby" zegt hij. het koppel voor ons knikt. Sammy heeft Sophie vast en ik glimlach naar mijn twee baby's.

"willen jullie even blijven?" vraagt Yasmina. ik schud mijn hoofd. "ik wil even een momentje met mijn lieve prinsesjes" zegt Sammy. Yasmina awt. Ik pak Sammy zijn vrije hand. "en we laten jullie wel even alleen hoor" zeg ik snel als we de deur uit lopen. Sammy lacht en we vertrekken naar ons oude vertrouwde huis als Sammy Sophie in haar zitje had gezet.