This is

Hoofdstuk 46

this book is probably gonna end at 50.

Time skip 3 months.*
Benthe's pov*

" Yasmina weet je het zeker? Het is natuurlijk wel fijner, want we hebben veel meer tijd voor ons zelf, en de jongens hoeven er ook niet op te letten met hen studio sessies dat ze dat goed combineren maar toch! Ik vertrouw het niet helemaal" zeg ik tegen Yasmina.

" Benthe! Hoor wat je zegt, het zijn allemaal voordelen, en ze zijn proffesionials erin. Ze weten wat ze doen. Jij hebt zelf ook op een kinderdagverbkijf gezeten" zegt Yasmina en ik zucht.

" Ze leren er alleen maar andere kinderen kennen" zegt Yasmina om er bij te tippen en ik knik dan.

" Zullen we dan naar hen toe gaan en Luke en Sophie inschrijven" zegt ze en ik bijt op mijn onderlip maar knik.

We lopen samen naar beneden naar de woonkamer waar de jongens zitten en ze kijken direct onze kant op.

" Kunnen jullie even op Luke en Sophie letten, wij zijn even weg" zeg ik en ze knikken.

" Waar gaan jullie heen?" vraagt Johnson.

" Die twee inschrijven voor een kinderdagverblijf" zeg ik zuchtend en Yasmina port mij in mijn zij.

" Oh bedoel je Jack en Sam? Slim plan" zegt Nate en we beginnen te lachen.

" Nee de kleintjes" zegt Yasmina lachend en ze knikken.

" Wel slim, hebben jullie meer vrijetijd" zegt John en ik knik. " Zucht" zeg ik en pak dan mijn jas die op de bank ligt.

" Wat is er B?" vraagt Gilinsky.

" Just, Vertrouw het niet helemaal" zeg ik.

" Het komt vast goed als ze erheen gaan" antwoordt hij.

" Lets go Benthe" zegt Yasmina en ik achtervolg haar.

Yasmina geeft Jack nog snel een kus en we lopen de deur uit.

--

" Goedemiddag" zegt een vrouw vrolijk.

" Uhm goedemiddag, wij wilde graag onze kinderen inschrijven" zegt Yasmina.

" Weet je het zeker Yasmina?" zeg ik en ze zucht.

" Het komt goed B" zegt ze en ik knik.

" U bent zeker nog een beetje onzeker erover?" vraagt de vrouw en ik knik een beetje met een schuldgevoel.

" Geen zorgen, meerdere ouders, vooral moeders, hebben dit. Wij hebben hier en speciaal soort mini pakketje, zoals wij het altijd zeggen" zegt de vrouw.

"Ik ben Benthe Wilkinson by the way" zeg ik awkward.

"Oh ja natuurlijk. Sanne Jansen" zegt de vrouw en ik schud haar hand. Yasmina doet de zelfde routine. "Yasmina Gilinsky"

" Sanne Jansen"

" Maar wat houd het in?" vraagt Yas dan.

"Nou ja, wij laten u in zien hoe wij met de kinderen hier om gaan, we bespreken meestal een halve dag waarin u, en misschien ook uw man mee komt lopen voor een dagje samen met uw kind" zegt ze en ik knik.

" Dat vind ik wel fijn ja" zeg ik en Yasmina knikt ook.

"Oke, is goed! Wanneer zou u kunnen? Aangezien uw baan en alles?" vraagt de vrouw. Dan begin ik mij een beetje raar te voelen. Ik heb geeneens een baan.

" Wij zouden eventueel alle dagen kunnen" zegt Yasmina en de vrouw knikt.

" Werkeloos?" vraagt de vrouw.

" Soort van, mijn man en haar man zijn soort beroemd" zeg ik als ik op mijn lip bijt en de vrouw knikt. " We helpen ze wel met hen muziek en alles" zeg ik en ze knikt nog een keer.

" Zullen we morgen afspreken rond 12e" zegt Sanne dan en wij knikken.

" Is afgesproken! Nemen jullie je man mee of niet?" vraagt Sanne.

" Nop" zegt Yasmina en daarna nemen wij netjes afscheid.

---

Volgende dag*

" Goedemiddag! Leuk om jullie weer te zien" zegt Sanne en we knikken als we instemmen.

" En wie hebben we hier" zegt ze als ze naar Sophie en Luke kijkt.

" Dit is Luke, mijn zoon"zegt Yasmina.

" En dit is mijn kleine Sophietje" zeg ik en Sophie begint met mijn ketting te spelen die ik van Sam heb gekregen.

" Aw ze Ijn echt schattig" zegt ze en we glimlachen.

"Oke zullen we naar de andere kinderen" zegt ze en we knikken.

Gelukkig kunnen ze al soort van lopen. en al verschillende dingen zeggen.

" Jullie kunnen ze gewoon ergens neer zetten en waarschijnlijk gaan ze spelen met elkaar of alleen, we zullen zien" zegt Sanne en we doen wat ze zegt.

1 uur later*

" Okay meestal gaan we rond deze tijd in een soort kring en gaan we liedjes en alles zingen" zegt ze en we knikken.

iedereen gaat zitten, met hulp van ons drie.

Yasmina kijkt soms een beetje raar naar de kinderen.

" Welk liedje willen jullie zingen?" vraagt Sanne.

" Hoofd Schouder" Zegt een klein schattig meisje.

Ik glimlach breed, al deze kinderen zijn zo schattig.

Ik zie Yasmina met een raar gezicht de kinderen stuk voor stuk aankijken terwijl zij rustig bezig zijn met zingen.

" Hoofd , knie" hoor ik Sophie zingen of terwijl praten of wat dan ook. Het ziet er zo lief uit al deze kinderen.

Sophie en Luke zitten naast elkaar en ze zitten samen te giechelen. Met een ander jongetje waarmee ze net ook al zaten.

" Kijk hoe schattig al deze kinderen Zijn" fluister ik als ze door gaan met zingen.

" Ze zijn raar" zegt Yasmina.

" Aw kom op Yas! Ze zijn zo cute, en hoe kan je nog zo denken? Je hebt Luke" zeg ik.

" Ja en dat is ook echt het enige kind wat ik cute vind, mijn kind" zegt Yasmina en ik begin te lachen.

" En sophie" voegt ze er snel aan toe en ik schud lachend mijn hoofd.

" Sukkel"