O artık yok. Onun elleri başkasına ait. O artik başkası kokuyor. Ona birşeyler diyebilmek ama diyememek ne kadar insana koyuyor ki... Yaşamayan bilmez. O hiç bir zaman benim olmadı. Onun gülüşü benim için yaşam destek ünitesiydi. Ama o bunu bilmiyordu. O hep mutlu olsun hep. Ben onun yerine üzülürüm. Zaten o gülünce benim ömrüm uzuyor.
