Kapanış yazısı olarak çok önemli bir konuya değinmek istiyorum. Bildiğiniz üzere aç kaldığımız ve hiçbir zaman kendimizi doyurmadığımız şiddet konusu.
Bizim görevimiz dayak yemek değildir. Çocuklarına annelik, eşine helallik, evine kadınlık yapmasıdır. Bir erkeğin görevi ise ailesine sahip çıkıp, herşeyden önce aile olduğunun farkında olmasıdır. Bu ülkede kadınlar sokak hayvanı gibi görülüyor. İkisine de aynı muamele yapılıyor çünkü. Hayvanlar bile dişisine sahip çıkıp korurken, bazılarımız o sokak hayvanlarının taşıdığı yüreğin üçte birini taşımıyor.
Peygamber Efendimiz bile söylüyor:
"Kadınlar size Allah'ın emanetidir." diye ve siz bunu bile Allah'ın emanetine defalarca ihanet ettiniz.
Allah sormaz mi size? Ama merak etmeyin. Kimsenin ahı yerde kalmaz. Allah var bilin istedim.
Bugün 20 yaşındaki bir kız arkadaşımız evine gitmek için bindiği minibüste, bir vicdansız tarafından kendisine tecavüze uğramamak için direnir, öldürülür. Hem de hunharca. Bileklerinden kesilmesinden bahsetmiyorum bile.
Deflarca bıçaklanarak başına levyeyle ölene kadar vurularak. Ve sonra annesi çıkıp; " Kızım çok acı çekmiştir, keşke silahla öldürülseydi." der. Hiç mi yüreğiniz dağılmaz insanın bu cümleden sonra? Şahsen ben dağıldım, gözyaşlarımı tutamadim.
Dinimiz be Cenneti annelerin ayaklarının altına verirken, sen kadına el kaldirirken defalarca düşün.
Böyle bir şeyi yaparken, senin de bir kadın tarafından meydana getirildiğinin bilincini unutmam
Sokakta gördüğün bir köpeğin bile başını okşa. Okşa ki insan olduğun belli olsun. Çocuğa ve kadına kaldırılan eller, teker teker kırılıcak. Bu dünya böyle kalmayacak.
Merak konusu. Vicdanı olan herkes bu olayı içinde yaşar. İnsan olmanın tenle, ırkla, milliyetle, dinle hiçbir alakası yok. Vicdanın olması yeterlidir.
Hakkını helal et Özgecan ve Cansel,
Seni onlardan koruyamadık
Kadınlara kaldırdığınız elin,
Günü gelince müsait bir yerinize girmesi dileğiyle.
-SON-
