Göğsüme işlediğin ten rengi bir dövme senin aşkın. Bakanlar göremiyorlar... Bir sen biliyorsun onun varlığını; bende hep hissediyorum o dövmenin acısını.
İçimin acısını sana anlatmak,
Beni sana dökmek,
Ne mucizevi...
Kimsenin haberi yok,
Sessiz hazmettim gidişini
Kimsesizce sevdiğim gibi...
Eğer bir gün olur da,
İçimin acısını hissedersen başka bir kalpte,
Anlarsın...
Aklına ben gelirim,
Ağlarsın...
