Medya: Mavisin yeni hali
Yorumlarınızı bekliyorum
İyi okumalar :))
===============================================
Sabah alarımın sesi güzel uykmu bölmüştü. Hemde iphone alarımı. Bi dakika ya alarım hemde iphone iyide benim iphonem yok ki hatta benim telefonum bile yok. Gözümü ışık hızıyla açtım . Baş ucumdaki telefona uzanıp alarımı kapattım. Bu kimin diye düşünürken telefonun yanındaki not kağıdı dikkatimi çekti. Notta "umarım beğenirsin Hayal & İstanbul " yazıyordu. Tamam kıyafetleri kabul ettim ama hepsinin etiketini koparıp ne kadar tuttuğunu hesaplamıştım yani hepsinin parasını çalışıp ödiycektim. Ama bu fazlaydı. Bunu kabul edemezdim . Nasıl edebilirdim . Kıyafetlerin parasını anca öderdim telefonuda işin içine katarsam bana pahalıya patlardı. Olmaz olamaz bunu hemen geri vericektim nekaadar iphone 6 plus olsa bile. Telefonu elime alıp İstanbulun odasına gidicektim ki kapıyı açınca kızları kapımda buldum
-"Uyanmışsın bizde seni kaldırmaya geliyoduk ki gerek kalmadı " dedi istanbul
- Kesin boş konuşmayıda bu telefon ne onu söyleyin
- "Tanıştırıyım telefon mavis , mavis telefon" dedi hayal
-Ay çok zekisin ya bilmiyodum allah razı olsun.
-"Önemli değil canım ya " dedi hayal
Telefonu kızlara uzatıp
- Gerek yok istemiyorum alın şunu
-Ne demek gerek yok bişi olduğunda biz sana nasıl ulaşıcaz allasen hı çok zekisin gerek olmadığını düşünüyosun ya bunuda cevapla ozaman hı diye sitemde bulundu istanbul
-Ben bi iş bulup çalışmaya başlıyınca bi telefon alırım , bişilere sesimi çıkarmadım diye de fazla abartmayın
-Ne çalışmasından bahsediyosun sen ! diye kükredi bildiğin istanbul.
- Ne demek ne çalışması beş parasız nasıl yasamamı bekliyosun istanbul hem bu ne sinir sakin gelbe kızım
-"Kes be senin paraya ihtiyacın yok biliyosun ki annen ve babandan kalan mirasın vaar ne çalışmasından bahssediyosun" dedi istanbul
- Ben o parayı istemiyorum diye bi laf kullanıyım deme diye lafa katıldı hayal
-O mirası neden istemediğimi herkezden daha iyi biliyosunuz . Ben bu kararı daha küçük yaşta vermiştim beni bu durumda en iyi sizin anlamanız ve destek çıkmanız gerekiyodu ama anlaşlan sizde beni pek iyi anlamamışsınız. Diyip odaya girip kapıyı kapattım. Sırtımı kapıya yaslayıp yavaş yavaş yere çöktüm gözümden bir damla yaş düşmüştü elimin tersiyle silip ayağı kalktım. Bidaha ağlamak yok diyip dolabın kapağını açıp giyinmeye başladım.
##############30dksonra##########
Öh be çakma Adriana Lima!"Diye bagırdı İstanbul.
"Ulan ağlak maymun!"Dedi Hayal.İkisi yavaşça bana dogru yaklaştıklarında korkudan gerilemeye başladım.
"Şimdi yavaşça,seni kaçıracagız sessiz ol"Dedi ikisi birden ne oldugunu anlamaya çalışırken İstanbul beni omuzlarına almıştı bile.Hayal kahkahalar atarken yere düştü.İstanbul;
"Hayal yardım etmiyorsun bari çabuk ol!"Dedi.Hızlıca ayakkabılarını giymeye çalıştı sonuç yarım yamak olunca beni indirip;
"Dur,biraz rötarlı kaçırma olacak."Gözlerimde ki mutluluk göz yaşıyla kahkalar atıyordum.Ayakkabısını giydikten sonra beni yeniden sırtına alıp apartmanın önüne dogru koşmaya başladı.
"Şuan bir ceylanın üstünde,zürafa var gibi ayol."Dedi İstanbul,kırdıgı potu fark etmeden.
"Benden kısa oldugunu kabulleniyorsun yani?"Dedim çapkın amca edasıyla.Kafasını bana dogru çevirmeye çalışırken türk filmlerini aratmayacak bir an yaşandı,üstümüze Hayalin atlamasıyla beraber karşımızda ki 3 çocugun üstüne düşüverdik.Hababam sınıfı 3buçuk atıyordu şuan,altımızdaki çocuklardan boguk boguk sesler gelirken hepimiz birden kalktık.Hayal:
"Eveeet!Size hayatınızda bir daha hiç yaşmayacagınız bir his tattırdık!Kamyon altında ezilme!Bize minnet dolusunuz biliyoruz fakat avmde ki mobilyacıda yemegimiz kaldı o yüzden gitmemiz lazım sevgiler"Dedi.Herkes şaşkınca Hayal'e bakarken aramızdaki,bulutlar çarpışıyordu.Hayal sessizlikten yararlanarak kollarımızdan tutarak bizi apartmandan çıkardı.Çocuklar ise hâlâ yerdelerdi.5 dakikada merkeze geldigimizde aramızda Ki sessizlik sonunda bozulmuştu,sanki anlaşarak hep beraber kahkalarla yere düşmüştük.
"Aşkınızdan şairmi olsam ne yapsam.?"Dedim etraftaki tren görmüş inek misali bize bakan insaları yok sayarak.
"Kanka boşver bence o işte para yok"Dedi Hayal,kafasını gökyüzüne kaldırarak.
"Ya şimdi sizin sarılmaya ihtiyacınız var degilmi?"Dedi İstanbul sinsice.Tam o arada yanımızdan geçen teyzenin dedigi şey bizi E okul fotografımız kadar üzmüş ayriyetten güldürmüştü.
"Ah!Bu lezbiyenlerinde işi zor!"Kafasını arkadaşının kulagına yaklaştırarak söylemesine ragmen duymuştuk.Hayal ayaga kalkıp:
"Canım teyzecim,bizim işimiz zor evet ama altındaki yırtılmak üzere olan etegin işi daha zor!"Dedi teyzenin aksine bagırarak.
