Medya: mavisin okul hali, hayal ve istanbul
İyi okumalar :)
Neyse ki dünü kazasız belasız atlatmıştık. Şuan yeni okuluma giriş yapmaktayım. Ve bütün gözler üzerimizde. Gerçi onlarda haklı bende okulda pembe saçlı bi kız görsem kim bu diye bakarım. Saçlarımı boyatırken bi çılgınlık yapıp pembe rengi seçmiştim ve hiçte pişman değildim. Görüntüm hoşuma gidiyo açıkçası. Neyse . Kızlarla etrafımızdaki bakışları sallamadan okula girdik. İlk işimiz müdürün yanına gitmek oldu. Siz şimdi kızlarl aynı sınıftayım diye düşünüyosanız , düşünmeyi bırakın çünkü yok öyle bişi. Sınıfım 12/Ğ . Müdürün odasından çıkınca kızlar çığlığı bastılar. Bi kaç kişi bize dönünce,
"Tanımıyorum ben bunları , alakam yok" dedim bize bakanlara
"Lan sen ne kadar şanslı olduğunun farkındamısın sürtükcüğüm" dedi istanbul
"Lan ne şansından bahsediyon , Ğ diye bi şubeye düşmüşüm kız bana şanslısın diyo. Bak varya ben fal baktırsam beni seven kişinin baş harfi bile Ğ çıkar sen bana şanslısın diyosun"
"Ay kızım anlamıyorum eben doğduğunda götüne değilde kafana mı vurdu . Lan sen meriçlerin sınıfındasın ve şanslı değilmisin ay valla tansiyonum düşücek " dedi hayal
"Ne olmuş onların sınıfındaysam. Hem meriç kim ?"
"O sınıf özel yeteneklilerin sınıfı, herkezi o sınıfa almıyolar yıfrım. " dedi istanbul
"Ahh mericte daş meteor sevdiceğim . kendisi o sınıfın ressamı olur." diye devam etti hayal. Lan bi dakika bu özürlü yavrumun sevgilisimi vardı. İyide benim bundan niye haberim yok.
"Lan senin sevgilin mi var" diye sordum hayale. İstanbul birden kahkaha atmaya başladı. Anlamadım ki komik bişey mi söyledim. İstanbula anlamaz gözlerle bakarken,
"Evet yıfrım" diyerek bu anı bozdu.
"Hadi be enişteyle aynı sınıftayız demek . "
"Yeni barıştık kendisiyle . Geçen gün beyfendiyi bi kızla gördüm ayrıldım, bugünde bi baktım çok tatlı gülüyo dayanamadım affetim ama kendisinin bundan haberi yok" dedi hayal. Anlamadım bu kız ne saçmalıyo böyle aklım karıstı la şimdi.
"Ne saçmalıyon la mal haberi yok ne demek hem sen nasil affedersin onu malmisin gerci oylesin ama olsun"
"Ya gerizekalı bu . sende dinliyon bunu yok öyle bişi yok cıkmıyolar, sadece kendisi 3 yıldır meriçi seviyo da " diye herseyi açıga kavuşturdu istanbul. Valla bu kız konuşmasaydı olayı algılamaya çalışırken nöronlarım intihar edicekti.
"Bende diyorum bu özürlüyle hangi mal çıkıyo. Yani icten içe aciyodum cocuğa biz zor sabrediyoz bunun malliklarina o nasil sabrediyo diye gidip tebrik edicektim çocuğuda gerek kalmadı" Biz böyle konuşurken zil çalmış ders çoktan başlamış olmalı çünkü etrafta hic ses yoktu.
"Senin mallıklarını dinlerken zil çalmış bak ." dedim
"Harbi neyse hadi derse gidek be yoksa bu daha meriçi anlatır durur" dedi istanbul
Haklıydı ve lafı uzatmaya gerek yoktu kızlara el sallıyarak sınıfa gitmek için arkamı dönmemle önüme dönmem bir oldu. İyi de ben sınıfım nerde bilmiyorum ki. İstanbula bakarak ;
" Hadi ben bu mal yüzünden mallaştım insan hiç demez mi nereye gidiyon sınıfını biliyon sanki diye uyarmamz mı"
" ayy yeter be motora bağladın yine yürü sana sınıfını gösterip bizde derse gidelim. " dedi istanbul
Kızlar sınıfı gösterip gittiler. Gerçi hayali zap etmek zor olmuştu ama başarmıstik. Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Ve yine bütün gözler üzerimde . Hocaya yeni öğrenci olduğumu söyleyip içeri girdim.Bunlar neden bana boyle şaşırark bakıyolar . Hoca bile şaşkındı. Anlamış değilim ne var bunda bukadar şaşırıcak. Ah kesin bugün nöronlarımdan biri hayatını kaybedicekti.
