Psikopat Aşık

1996

9 yaşındayım. Içeride babam, yine içmiş sanırım, Anneme bağırıyor. Annem yavru kedi gibi onun suratina bakamıyor. Annemin gözünden akan iki yaş damla. Ağlıyorum babama yapmaması için yalvarıyorum. Kafam kanepenin kenarına çarptı sanırım. Babam bana tokat attı yerdeydim, ağzımda kan tadı. Korkak kalbim yerinden fırlayacak gibi. Bu ilk defa olmuyor her hafta belki de 4-5 günde bir. Ondan çok korkuyorum. O hep içiyor, annemi dövüyor, sanırım o bir şeytan. Ayağa kalktım koşarak banyoya kaçtım ve kapıyı kilitledim. Annemin bağırma seslerini duyuyorum. Dayanamıyorum. Komşular artık neden gelmiyordu. Gelin artık nolur gelin. Aradan yarım saat geçti evde sessizlik oldu. Genelde böyle bi şey olduğunda o şeytanın annemi öldürmüş olabileceğini düşünüyorum. Onlar uykuya yatana kadar banyoda kaldım.
Sanırım artık uyudular. Çıktım mutfağa doğru ilerledim. Annemin hıçkırıklar içinde ağladığını duydum. Mutfakta bir kağıda birşeyler yazıyor. Içeri girdim. Annem kanlı gözleriyle bana baktı. Yazdığı şeyleri okumaya başladım. "Ben dayanamıyorum artık gidiyorum prensesim, beni affet.." bla bla bla. Bu neydi şimdi beni terk mi ediyordu. Hayir bunu yapmazdı o. Ona baktım "Bu, ..bu ne anne?" Sessizce gidiyorum dedi. Bu olamazdı. "Beni de al. Beni bu şeytanla bırakma, yalvaririm beni de al anne" agliyordum sanırım. Farkında değildim. Çok kötü hissediyordum. Hatta hicbir sey hissedemeyecek kadar canim yaniyordu. Annem bana bunu yapamayacağını söyledi. O gece gitti.. Herşey bitmişti. Hayatım bitmişti. Ben bitmistim.