Düz bir kaldırımda yürürken Önüne çıkan taşlara benzetiyorum nefsi...
Sen doğru gördüğün yolda yürüyorsun.
Lâkin dikkat ederek yürümediğin için taşa takılıyorsun.
Taşı göre göre takılıp düşüyorsun.
Yoldaki çamura da benzetiyorum bazen nefsi...
Şımarık bir çocuğun annesinin kızacağını bile bile o çamura girip annesinden özür dilemesi gibi...
Rabbinin kızacağını bile bile nefsine uyup sonra tövbe etmesi gibi...
Aysun Mumcu
Öyle ağır gelir ki nefis...
İnsanları bir anda cehennemin ortasına çeker.
Rabbim nefsimizle savaştırmasın bizleri...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Umut Dolu Kalemim
PoetryŞiirlerimden geçer duygularım. Her insan değil ama bazı insanlar içini kâğıda döker. Benim çocukluğumdan gelir derdimi kâğıtlara açmam. Begenirseniz oylamanız beni çok memnun eder. Hem yorumlarınızıda bekliyorum. Kendime birşeyler katarım.
