Pencere kenarında oturmuşum,
Yıldızlarımı seyrediyorum.
Ben susuyorum hayallerim konuşuyor.
Gökyüzüne bakıyorum.
Suskunluğum diz boyu...
Kendimi sorguluyorum.
Umutlarım tükenmek üzereyken utanıyorum.
Sen Rabbimin büyüklüğünden mi şüphe ediyorsun.
O ol der ve olur.
Ne umudunu ne de duanı kes...
Aysun Mumcu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Umut Dolu Kalemim
PoesíaŞiirlerimden geçer duygularım. Her insan değil ama bazı insanlar içini kâğıda döker. Benim çocukluğumdan gelir derdimi kâğıtlara açmam. Begenirseniz oylamanız beni çok memnun eder. Hem yorumlarınızıda bekliyorum. Kendime birşeyler katarım.
