defnenin yapragi

defne

yil 14.06.1970 sicak bir yaz aksami yasaniyordu istanbulda hafif bir meltem esiyordu havada ve defne saclarini ucusan ruzgarla tariyordu defne esnaf bir ailenin kiziydi 3 kiz kardesten en kucuguydu gecen yil bitirdigi lisenin ardindan universite sinavlarina calisiyordu.ablalari gibi universiteye gitmek istiyordu derslerinde basarili olan bir ogrenci ama gel gelelim ki onu derslerinden ali koyan kalbini kaptirdigi liseden beri sevdigi biri vardi 17 yasinda tam onu gormus ve asik olmustu defne esmer kara kasli uzun boylu ifadelerinde sert ama bir o kadar yumusak basli birine asikti erdemee acilmayi denemis ama korkmustuerdemi her gordugunde kalbi cikicakmis gibi oluyordu ama bir o kadarda ona acilmaktan cekiniyordu gunler gunleri kovalamis defne erdeme acilamadan yaz tatili gelmisti ve defne soylemeden okul bitirmisti defne sakin yapisi olmasina ragmen yeri gelince sinirlenip kirip doken birisiydi .defne artik hayatina ceki duzen vermek istedi. bu yuzden en buyuk ablasi sirdasi perihan abla bu hayatin bir duzeni yok evet ama benim hayatimin bir duzeni olmali dedi ablasi ona alayci sekildee komiksin defne derslerini duzgun calis ilerde duzenli bir hayatin olur canm defne ablasini umursamadan odasina gitti kitaplarini cikartti ders calismaya basladi annesi odaya girip hadi kizim yemege babanda geldi yemek yiyelim sonra devam edersin .tamam anne geliyorum diyip onundeki kagitlara yazip asaga indi babasi her zaman ki gibi isten yorgun gelmisti babasina duskun olan defne babacim hosgeldin diyip sarildi ve babasida hosbulduk kizim diyip sarildi hep beraber her aksamki gibi yemegini yediler ve herkes odasina dagildi defne odada diger ablasi ayseyle birlikte kaliyordu ayse komik espirili ama bir o kadar entelektuel yapisi vardi defne otururken birden ablasi kalkip fransiz plagini koydu ve donup defneye sen bu sarkiyi seversin diyip sigarasini yakti.su sigaradan ne buluyorsun abla ya diyip yatti.defnenin sinavina 2 gun kalmisti bunun heyecani telas icinde arada erdemi dusunerek hayallere daliyordu ayni okulda ona yakin o gozunun icine bakip mutlu olucagini dusunerek uyudu. uyandiginda bir kitap gordu bas ucunda sasirdi birden bu kimin kitabi ya diyip ablasinin yanina yaklasti ablasi ne varya beni bu saatte uyandiriyorsun o kitap benim degil rahat birakk beni.sonra defne kitabin icini acip icinde erdem yazisini gorunce saskinliktan sevincten ne yapicagini sasirdi sonra aklina geldi erdemden odev icin aldigi kitapti bu sevincle yerinden ziplayarak kosarak erdemi bulacagi halkeevine ilerledi ilerleyen adimda heyecandan olurcesine erdemi gordu erdem herzamanki parkasiyla beyaz gulusuyle karsindaydi defne diye seslendi defne kalbinin sesinden baska bisey duyamiyordu zar zor kekeleyerek efendim erdem dedi erdem her zamanki rahatligiyla ne yapiyorsun defne iyimisin diye sordu defne zar zor iyiyim erdem bende kitabin kalmisti onu getirdim dedi erdem bir an sasirdi o kitabi defneye verdigini unutmustu aa eevet kitap dimi onemi yok sende kalabilir defne onun icindekiler onemli benim icin aslinda okuduklarin anladiklarin halkimizin bagimsizligi saglayan koylulerin mucadelesini anlaman dedi defne erdemin bu devrimci mucadelesini hep onurlu bir davranis olmasindan ve bu dik durusundan insanlara yardim etmesinden hep etkilenmisti bunu belli etmeden ona hakliisin bu kitapta anlatilan her konu benim ve halkimiz icin onemli dedi erdem yavasca gulumsedi hosgeldin yoldas diyip defnenin koluna dokundu defnenin kalp atislari hizlandi ve bu hizlanmayi anlamasin diye erdeme gulumseyip benim gitmem gerekiyor sinavlara az zaman kaldi ders calismam gerekiyor hoscakal erdem gorusuruz diyip uzaklasti ordan o kadar mutluydu ki defne eve seke seke kus gibi gitti ve perihan hayirdir defne cok mutlusun bu mutlulugunu erdememe mi borculuyuz dedi defne gulumsedi ablasina herseyi anlatti heyecanla o kadar saf ve mutluydu ki defnenin heyecani eve nese getirmisti defne odasina gidip derslerini son calismalarini yapip yarini bekledi yarin uyandiginda zorlu bir sinav bekliyordu.uyanir uyanmaz kahvaltiya inen defneyi babasi karsiladi