8-) Galiba Seviyorum?

28 3 1
                                    

-ChanYeol'un senden niye nefret ettiğini şimdi anladım!

-Aaa? gerçekten niye bana öyle davranıyormuş?

-Onun önceden Kim So Hyun isminde bir sevgilisi vardı...

-Eeee? Benim adımda o kızın ismiyle aynı olduğu için mi böyle davranıyor?

-Immm? Galiba o yüzden...

Demek ki o yüzden bana böyle nefretle bakıyordu! Ama halbuki bu benim suçum değildi... Ama onun yüzünden adımı değiştiricek değildim! Ah! Gerçekten niye böyle davranıyordu ki? O ara BaekHyun söze girdi;

-Imm? Benim de sana bir itirafım bulunucam...

Ah! Gerçekten bu düşündüğüm şey mi?

-Benimle arkadaş olurmusun?

-Arkadaş?

-Sırdaş, kanka... Yeri geldiğinde sevgili?

-Sevgili mi?!

-Yani arkadaş ortamında! Eğer kendini yalnız hissedersen... Hemen kendimi sevgili gibi tanıtıp seni överim?

-Yani... Dimi? Niye olmasın? Hem Hyun Joong beni sevmiyor zaten!

-NE?! Ayrıldınız mı?

-Galiba? Senin şu an benim sevgilim olmanı istiyordum?!

-Ah? Bir düşünmem lazım!

-Ne?!

-Yah! Kendimi kullanılmış hissederim...

-Yah! Sen ciddi misin?

-Hayır, tabikide!

-O zaman...

O zaman sevgilim gibi onun göğsüne yaslanıp! Kokusunu içime çeksem?

-O zaman? Göğsüne yaslana bilir miyim...?

-Immm? Galiba evet!

-Geliyorum BaekHyun?

Gitgide aramızdaki mesafe azalıyor. Ve yüzüm onun göğsüne doğru yaslamaya başlamıştım. Kalbim normal atıyordu. Ama BaekHyun kalp sesini duyabiliyordum! Sanki yardım istiyordu! O yüzden hemen konuşmaya başladım;

-HEY BaekHyum böyle uyuyalım mı?

Ah! Herhalde odamda sandı...

-Burda, çünkü başka yere gitsek yere gitsek eski halimizi alamıcaz!

-Değil mi?

Olamaz; kalbi daha da hızlı atmaya başladı!

-Hey! BaekHyun... sakin ol dostum! Sadece uyu... Kalbinin sesini duyuyorum!

-Yah, nasıl sakin oluyum? İlk defa ailemden başka bir kıza bu kadar yakınım!

-Ahh! Gerçekten mi? Özür dilerim! Bilmiyordum?

-Lütfen! Lütfen daha fazla yaklaşma... Kalbim duracak galiba?

-Peki... Tamam!

Onun göğsünde sanki bir huzur buldum! Anlatılmaz yaşanırdı! Sadece yaslanıp uyudum. Hiç rahatsız olmadım. Ama onun uyumayacağını biliyordum. Çünkü uyumaya çalışırken saçımı okşuyup durdu. Ben bir ara uyandığımda saçımı okşayıp, şarkı söylüyordu! Sesi çok güzel ve içten geliyordu! Sanki söylemek için söylemiyor. Şarkıya kendini katıyordu! İçtenlikle söylüyordu! Uyandığımda başım onun dizlerinde, ellerimiz birleşikti! Sanki yalandan değilde...gerçekten sevgiliydik!? Onun gözlerinin altında torba vardı. Ben hemen krem getirip yüzüne yaklaştığım anda uyandı! Galiba yanlış anladı;

Kore Sevgim!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin